LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

Bylaag 13: Opvolggesprek met Danie en Linda
p639
365
366
367
368
369
370
371
372
373
374
375
376
377
378
379
380
381
382
383
384
385
386
387
388
389
390
391
392
393
394
395
396
397
398
399
400
401
gevestig vir die ou vir huisvesting in die nag en gee vir hom ʼn bord kos en die volgende
oggend moet hy uitgaan. En hulle het die mense geakkommodeer en geestelik en
fisies gevoed. So nee ek dink rassisme binne die kerk... ek sien niks nie. Ek sien, daar
waar ons nou is, sien ek uitreike, daar is uitreike na kleuterskole toe. Daar gebeur groot
dinge wat dit aanbetref. Ons het in die gemeente daar het ons een swart lidmate, AM,
en met wie ek goed bevriend was en ons betrek hom in ons aktiwiteite saam, self as
ons konferensies het dan vat ek hom saam. Maar AM het in ʼn blanke omgewing groot
geword. Hy pas nie in by sy eie kultuur nie en dit is hoekom AM daar is. Hy woon
gereeld die eredienste by, hy sing saam lekker Afrikaans en hy het eintlik ʼn baie mooi
uitspraak. Maar AM is die uitsondering. Want rondom die kerk woon daar baie swart
mense. Maar hy voel hom net nie tuis in daardie kultuur nie.
Albert: Is dit ʼn kwessie van soort soek soort of is dit ʼn kwessie van die kerk laat hom
nie welkom voel nie.
Danie: Ek dink beide. Ons het byvoorbeeld ʼn situasie gehad waar ʼn boemelaar, ek sal
dit baie kort sny want dit was ʼn wonderlike gebeurtenis. ʼn Boemelaar die kerk ingestap
het, dit het verskriklik gereën buitekant en vreeslik interessant die teksverse, dit was ʼn
aflos dominee wat daar gepreek het, ʼn ou dominee. Sy eerste woorde was gewees hy
weet nie hoekom hy vandag oor hierdie tekste preek nie. Hy het dit nog nooit gedoen
nie, maar hy doen dit. En die volgende oomblik kom hier ʼn boemelaar die kerk
ingestap, hy is deurdrenk, ʼn swart man. Hy is nat gereën, hy het nie skoene aan sy
voete nie. Die water drup so waar hy loop. Dit stroom teen hom af en almal bek af en
goed dit gaan nie oor my nie, maar ek het... Hy het by my kom sit. Ek het hom gaan
haal en hy het by my kom sit. Ek sê Here wat wil U vandag hê moet ek doen. En in
elke geval, lang storie kort, na die diens toe staan ek op en stap na die dominee toe en
ek sê dominee as jy vandag bedoel het wat jy bedoel het, dit en dit en dit. Maar hy
skrik hom asvaal, hy weet nie wat om te doen nie. Maar in elke geval, daar het van die
mense gereageer en huise toe gery en klere, vir hom nuwe klere kon gee, skoene aan
sy voete en kos. Ons het hom versorg. Maar die oorgrote meerderheid van die mense
het gemaak dat hulle wegkom en tog net nie betrokke wees nie.
Linda: Weet jy wat interessant is? Ons het hom gaan aflaai en ons het hom nog nooit
weer gesien nie. Hy het verdwyn. Jy weet dit was soos ʼn engel wat daar ingestap het
en hy is weg. Jy weet jy sien altyd daai ouens weer, ons het hom nog nooit weer
gesien nie. Ons het hom gaan soek, ons het hom gaan opsoek.