LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

Hoofstuk 1: Apartheid onder die loep geneem
p47
die gesprekke sou deel met ander persone. Vergelyk [Albert 1-054] in hierdie verband.
Hierdie debatte word nie nou in meer detail bespreek nie, maar dit kom wel in hoofstuk
drie aan die orde.
Elke mede-navorser is ook uitgedaag om te lees wat ander persone oor die onderwerp
onder bespreking sê [Albert 1-093]. Ook gesprekke met ander mense van buite die
groep is aangemoedig [Albert 3-048] en [Mike 3-066]. Die resultate van hierdie
informele gesprekke het neerslag gevind in die groep se gesprekke en later ook in die
navorsingsverslag.
Tydens die sewende groepsbyeenkoms is drie nie-wit persone uitgenooi om hulle
ervarings met ons te kom deel: ʼn bruin onderwyseres, ʼn swart besigheidsman en 'n
swart leraar. Die interaksie tussen die groep en die besoekers het bygedra daartoe dat
die mede-navorsers hulleself tydelik in die skoene van swart mense kon bevind.
Die gesprekke is met almal se toestemming op band opgeneem en later
getranskribeer. Hierdie transkripsies is aan die mede-navorsers gegee om enige
korreksies of wysigings aan te bring soos hulle sou wou. Die transkripsies is as bylae
aangeheg as uitgebreide kwalitatiewe data, dit is “descriptive data, people's own written
or spoken words and observable behaviour – which are analysed for underlying
patterns or themes" (Taylor 1988:75). Hierdie bylae is bedoel om as basis gebruik te
word in gesprek met ander rolspelers soos swart mense en kollegas (tydens die
navorsingsproses) en akademiese literatuur (voor en tydens die skryf van die
navorsingsverslag). Die doel was om saam met die mede-navorsers te reflekteer oor
hulle (ons?) standpunte en hulle (ons?) as gids (Gerkin 1997:114) te begelei tot groter
begrip aangaande apartheid. Dit sou hulle kon help om betekenis te gee aan die nuwe
post-apartheid situasie.
Hierdie tipe navorsing sou as deelnemende aksie-navorsing beskou kan word in die sin
wat Stringer (1999:9) die term gebruik. Aksie-navorsing het in onguns verval by baie
akademici, omdat dit dikwels in verband gebring is met radikale politieke aktivisme. Dit
is ook die rede waarom baie van hulle aksie-navorsing beskryf as 'n metode wat
politieke en sosiaal-maatskaplike doelwitte in die oog het (Mouton 2001:58). Stringer
(1999:9) wil die aanvanklike konsep van aksie-navorsing verder ontwikkel en praat van
“community based action research” wat lede van die gemeenskap betrek as gelyke en
volle vennote in die navorsing. 'n Fundamentele uitgangspunt van hierdie