LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ... LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

etd.uovs.ac.za
from etd.uovs.ac.za More from this publisher
25.12.2013 Views

Bylaag 9: Opvolggesprek met Elsa en Frans p568 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286 287 288 289 290 291 292 293 294 ouens stem saam ten spyte van hulle spreukwyse ten tye en dit sê dat die onderhandelings moes 10 of 12 jaar vroeër al begin het as toe dit begin het. So ja ons het met oogklappe geloop. Albert: Daar was ʼn baie goeie aanhaling of opmerking wat iemand gemaak het destyds toe hy weg is uit die parlement toe vir hom gesê het dat hulle is bitter jammer dat hy parlement verlaat, want hy het absoluut die verstand om daar ʼn verskil te maak en al die guts om weg te gaan. Toe sê hy ja dit is juis die probleem met die parlement is al die guts maar geen verstand. Dit was eintlik vir my ʼn baie goeie opmerking wat hy gemaak het. Dit was eintlik hoe die parlement daardie tyd gefunksioneer het, ons luister nie, don’t confuse me with the facts, my mind is made up. Dit is nogal so dat ons nog ʼn bietjie anders... Ek dink ons het dalk net nie gedink nie. Ons is net voorgesê en ons was tevrede daarmee. Maar dit is vir my goed dat julle nou presies dit sê. Dit is wat my aanbetref ook die kern van die ding. Ek luister nou weer na die onderhoude wat ons destyds gevoer het, die gesprekke, ek het dit op ʼn CD in my kar. Nou die oggend toe ek vieruur uit Welkom uit weg ry te ry na Bloemfontein om ʼn vliegtuig te gaan haal, want Mango vlieg maar vroegoggend, twintig minute voor sewe. Ek is al sesuur op die lughawe. Nou ry ek in die donker nag, maar dit is mooi. Dis donkermaan, daar is nie ʼn maan van ʼn dag oud nie. Ek stop daar so tien of twintig kilometers van Bultfontein af. Ek stop in die middel van nowhere en nêrens en sit die bakkie se ligte af. Ek gaan staan buite die bakkie en kyk hierdie sterre. Ongelooflik. Jy sien dit nie op ander plekke nie. In elk geval nou luister ek weer na die gesprekke en dit is net vir my so ontstellend opvallend hoeveel van die ouens nie sou sê wat julle nou gesê het nie. Vir hulle het apartheid gegaan oor ‘hy mag nie voor in die bus gesit het nie’ en al hierdie klein apartheid reëltjies, jy weet die reëls wat gesê het hy is swart en hy mag nie hier swem nie. In plaas daarvan om raak te sien dat agter dit sit daar ʼn onderliggende beginsel wat sê ek is beter as jy en daarom mag jy nie hier sit nie, of daar swem nie, mag jy nie dit doen nie en mag jy nie dat doen nie. Maar dat ons absoluut oogklappe aan het om daai dinge raak te sien. Nou wil ek vra hoeveel blankes dink julle sien dit raak of sien dit so? Of is ons drie nou die uitsondering, of in die minderheid? Frans: Soos ek gesê het die mense met wie ek gepraat het, het saamgestem dat ons eerder moes begin het as later begin het. En ek wil nou vir jou sê dat byvoorbeeld as ek met my buurman gesels hier agter of dit of dat dan sal hy vir my sê – ek wil nou nie baie dramaties klink nie – maar ek het nooit so daaraan gedink nie. Maar eintlik is jy reg. En wat ek probeer doen as ek met sulke mense praat is om duiwelsadvokaat te wees en die ding anders te sien. Net om ʼn slag aan die ander kant van die tafel te

Bylaag 9: Opvolggesprek met Elsa en Frans p569 295 296 297 298 299 300 301 302 303 304 305 306 307 308 309 310 311 312 313 314 315 316 317 318 319 320 321 322 323 324 325 326 327 328 329 330 331 gaan sit en van daai kant af hierna toe te kyk. Want ons is gewoond om net hierdie kant toe te kyk. Ja ek weet nie, ons ken seker ook nie so baie mense nie. Ek dink tog daar is ʼn paar ouens wat se oë oop gegaan het. Elsa: Daar is ʼn klomp mense wie se oë oop gegaan het, maar daar is nog steeds baie wat... Frans: Ja, die meerderheid is nog nie daar nie. Albert: Dit is vir my heel interessant, ek sal waarskynlik in die gesprek optel maar julle is nou die eerstes, maar uit die groep wat ons destyds gehad het was daar ʼn groot klomp – as ek nou weer luister na dit wat hulle daai tyd gesê het – hulle sien daai deel nie raak nie. Vir hulle is apartheid bloot sekere reëls wat sê hier swem en daar swem en hier eet en daar eet. Jy weet, sulke goeters. Maar dit is belangrik. As ʼn mens dit nie raak sien nie dan het ʼn mens nie begrip vir hoekom mense in opstand gekom het nie. Wat maak dit nou saak? Ek het ʼn strand en jy het ʼn strand. Kyk, dat my strand nou rêrig baie beter is as jou strand, is nou nie regtig hier ter sake nie. Maar dit is nie waaroor dit gaan nie, dit gaan daaroor dat ek nie as mens erken word nie. Die hele debat oor name... Ek dink ek het dit al in een van gesprekke gesê, dat ʼn man met die naam van Michael wat met my gepraat het. Sy noemnaam is Michael. Maar hy sê toe vir my sy naam is eintlik Mukake, maar die blankes kon toe nie daai naam uitspreek nie. Hulle besluit toe sommer net op Michael en hulle noem hom dit. Frans: Het julle hierdie storie gehoor van die waar jy mag swem en nie mag swem nie. Waar die outjie van Johannesburg wat nou daar in Durban kom, dan sit hy nou daar in Durban se hoofstraat en oorkant die strand is daar die Beach Hotel nou sit hy daar op die stoep. Nou help die Indiër man hom en vra of hy vir hom ietsie kan bring om te drink of dit of dit. En dan bring die ou vir hom en hy kyk so uit en nou vra die ou vir die Indiër is that the Indian ocean over there? Die Indiër ou was baie skerp en hy sê toe no no the Indian ocean is on your left hind side close to the snake park, this is the white ocean. Jy verstaan. So die Indiër was wide awake, as jy nou Durban ken weet jy dit was daar by die slangpark. Elsa: Weet jy Albert, wat vir my die verskriklikste in die onlangse verlede wat ek beleef het oor hoe mense... Ek probeer ʼn ander woord daarvoor kry... verontmens is... Die kleurlingmense, die vrou werk nou een keer ʼn week vir my, hulle het nou so agt maande terug, het die dogter ʼn babatjie gehad en dit is nou ʼn lang storie. Ek het die

Bylaag 9: Opvolggesprek met Elsa en Frans<br />

p568<br />

258<br />

259<br />

260<br />

261<br />

262<br />

263<br />

264<br />

265<br />

266<br />

267<br />

268<br />

269<br />

270<br />

271<br />

272<br />

273<br />

274<br />

275<br />

276<br />

277<br />

278<br />

279<br />

280<br />

281<br />

282<br />

283<br />

284<br />

285<br />

286<br />

287<br />

288<br />

289<br />

290<br />

291<br />

292<br />

293<br />

294<br />

ouens stem saam ten spyte van hulle spreukwyse ten tye en dit sê dat die<br />

onderhandelings moes 10 of 12 jaar vroeër al begin het as toe dit begin het. So ja ons<br />

het met oogklappe geloop.<br />

Albert: Daar was ʼn baie goeie aanhaling of opmerking wat iemand gemaak het destyds<br />

toe hy weg is uit die parlement toe vir hom gesê het dat hulle is bitter jammer dat hy<br />

parlement verlaat, want hy het absoluut die verstand om daar ʼn verskil te maak en al<br />

die guts om weg te gaan. Toe sê hy ja dit is juis die probleem met die parlement is al<br />

die guts maar geen verstand. Dit was eintlik vir my ʼn baie goeie opmerking wat hy<br />

gemaak het. Dit was eintlik hoe die parlement daardie tyd gefunksioneer het, ons<br />

luister nie, don’t confuse me with the facts, my mind is made up. Dit is nogal so dat ons<br />

nog ʼn bietjie anders... Ek dink ons het dalk net nie gedink nie. Ons is net voorgesê en<br />

ons was tevrede daarmee. Maar dit is vir my goed dat julle nou presies dit sê. Dit is wat<br />

my aanbetref ook die kern van die ding. Ek luister nou weer na die onderhoude wat ons<br />

destyds gevoer het, die gesprekke, ek het dit op ʼn CD in my kar. Nou die oggend toe<br />

ek vieruur uit Welkom uit weg ry te ry na Bloemfontein om ʼn vliegtuig te gaan haal,<br />

want Mango vlieg maar vroegoggend, twintig minute voor sewe. Ek is al sesuur op die<br />

lughawe. Nou ry ek in die donker nag, maar dit is mooi. Dis donkermaan, daar is nie ʼn<br />

maan van ʼn dag oud nie. Ek stop daar so tien of twintig kilometers van Bultfontein af.<br />

Ek stop in die middel van nowhere en nêrens en sit die bakkie se ligte af. Ek gaan<br />

staan buite die bakkie en kyk hierdie sterre. Ongelooflik. Jy sien dit nie op ander plekke<br />

nie. In elk geval nou luister ek weer na die gesprekke en dit is net vir my so ontstellend<br />

opvallend hoeveel van die ouens nie sou sê wat julle nou gesê het nie. Vir hulle het<br />

apartheid gegaan oor ‘hy mag nie voor in die bus gesit het nie’ en al hierdie klein<br />

apartheid reëltjies, jy weet die reëls wat gesê het hy is swart en hy mag nie hier swem<br />

nie. In plaas daarvan om raak te sien dat agter dit sit daar ʼn onderliggende beginsel<br />

wat sê ek is beter as jy en daarom mag jy nie hier sit nie, of daar swem nie, mag jy nie<br />

dit doen nie en mag jy nie dat doen nie. Maar dat ons absoluut oogklappe aan het om<br />

daai dinge raak te sien. Nou wil ek vra hoeveel blankes dink julle sien dit raak of sien<br />

dit so? Of is ons drie nou die uitsondering, of in die minderheid?<br />

Frans: Soos ek gesê het die mense met wie ek gepraat het, het saamgestem dat ons<br />

eerder moes begin het as later begin het. En ek wil nou vir jou sê dat byvoorbeeld as<br />

ek met my buurman gesels hier agter of dit of dat dan sal hy vir my sê – ek wil nou nie<br />

baie dramaties klink nie – maar ek het nooit so daaraan gedink nie. Maar eintlik is jy<br />

reg. En wat ek probeer doen as ek met sulke mense praat is om duiwelsadvokaat te<br />

wees en die ding anders te sien. Net om ʼn slag aan die ander kant van die tafel te

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!