LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

Bylaag 8: Gesprek 8 (19 November 1998) p560
624
625
626
627
628
629
630
631
632
633
634
635
636
637
638
639
640
641
642
643
644
645
nog steeds my opinie hê. Maar wanneer dit kom by landsake en beleid, het ons nie
veel sê wat dit aanbetref nie, en as daai manne onverantwoordelik gaan optree,
iemand het anderdag gesê dat Peter Makaba het openlik, op verhoë gestaan en gesê
kill the farmer, kill the boer. En die vraag was gevra, hierdie klomp wat nooit skool toe
gegaan het nie en wat nie hulle eie idee het nie en wat nooit mag gedink het nie, en
wat nie toegelaat was om te dink hulle hele lewe lank nie, hier staan 'n staatsman en
hy sê kill a farmer, kill a boer en wat is nou die reaksie van hulle wat nooit anders kon
doen as wat die witman vir hom sê nie. Nou doen hy wat die staatsman vir hom sê. En
as die regering nie ook daai kollektiewe verantwoordelikheid gaan vat nie, gaan
vernietig hulle die hele blanke samelewing.
Elsa: My persoonlike siening, is dat daar vir ons 'n swaar pad voorlê. Ek wil aan die
een kant sê ons het dit verdien, dat dit ons straf is op die verlede, maar ek dink oor
baie jare sal dinge tog regkom, ek hoop so. Maar dat dit baie lank sal vat om hierdie
haat en skuld wat tussen mense is, heeltemal uit te roei, is so, dit kan nie oornag
gebeur nie. 'n Mens kan nie verwag apartheid is nou verby en almal het nou gelyke
regte en nou moet alles vorentoe reg loop nie. Dit gaan 'n lang tyd vat. Dit gaan 'n ruk
lank sleg gaan voor dit beter gaan.
Albert: Dan is dit dit, dankie.
{Einde van die gesprek}.