LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

Bylaag 6: Gesprek 6 (27 Oktober 1998)
p511
624
625
626
627
628
629
630
631
632
633
634
635
636
637
638
639
640
641
642
643
644
645
646
647
648
649
650
651
652
653
654
655
656
657
658
659
660
Albert: Ek wil net iets sê wat vir my verskriklik snaaks was, ons het laas keer gepraat
oor die twee kleurlinge wat in die kerk kom sit het en twee mense wat toe amper langs
hulle gaan sit het. Ek het na die tyd, terwyl ek wag dat die mense uitstap, het ek na die
twee kleurlinge toe gestap omdat dit mense wat ook deelneem aan die kerk. Ek het
met hulle gepraat, en later deur die week het 'n kerkraadslid my kom sien, en hy was
onder andere baie ongelukkig daaroor gewees, hy en 'n klompie van die ander
kerkraadslede, dat ek afgegaan het en hulle met die hand gaan groet het en
verwelkom het in die kerk.
Elsa: Ben het hier aan die begin vertel van die mense in Winburg se kerk, wat nou uit
die kerk uitgegaan het omdat daar swart kindertjies in die Winburg kinderhuis is, en
hulle woon nou die Sondagskool in die kerk by, is daar mense wat die kerk verlaat het.
Die kinderhuis was nou onlangs hier by ons gewees, en ek was betrokke by die dag
wat ons vir hulle gereël het, daar is 'n hele paar swart seuntjies en hier was nou 'n
insident gewees, die kinders het maar hier rondgespeel en die alarm het 'n paar keer
afgegaan, en een van die kinders het die knoppies gedruk en op die ou end het die
sekuriteitsfirma hierna toe gekom, twee mans, en die maatskaplike werker wat saam
met hulle gekom het, het 'n swart seuntjie nadergeroep, en vir die mans wat daar staan
met hulle knuppels en hulle boeie gesê dit is nou dié outjie wat die knoppies gedruk het
en hulle moet hom sommer nou bietjie toesluit. Ek was so ontsteld daaroor, dis 'n kind.
Sy sou dit nie met 'n wit kind gedoen het nie. Ek het dadelik na haar geloop en vir die
man gesê los hierdie kind uit.
Mike: Dan moet jy my ook in die strafkas sit. Ek het bo-op die galery gesit en twee
seuntjies het hier voor my gesit, en hulle was soos twee Jack in the boxes gewees, en
ek probeer die dominee sien, en ek bly sê sit stil, naderhand tik ek hom op die skouer
en sê "ek is 'n poliesman, jy moet nou stilsit." Plat op die stêre die res van die preek.
Toe sê hulle ma vir my, ek moet net vir haar daai vinger gee, sy wil hom huis toe vat.
Baie keer doen 'n mens dinge, of hy nou swart of wit was dit maak nie saak nie, ek dink
ons koppel rassisme aan doodeenvoudige mense. Die vrou wat gepraat het van die
klein kindertjies in die strate, ek voel baie keer lus om die wit boemelaars in die straat
dood te ry, wat hier by my venster kom en my pla, dit is nie rassisties nie, dis 'n pyn in
die nek, hierdie mense wat jou so alewig "nag". Ek is nie 'n welsynwerker nie, so ek het
nie die opleiding om vir hulle jammer te voel in die sin van hier is vir jou 'n 10c, daar hol
hy en koop 'n pakkie sigarette. Ek dink ons is partymaal besig om 'n rassistiese ding te
koppel aan dood menslike optrede.