LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

Bylaag 6: Gesprek 6 (27 Oktober 1998)
p505
404
405
406
407
408
409
410
411
412
413
414
415
416
417
418
419
420
421
422
423
424
425
426
427
428
429
430
431
432
433
434
435
436
437
438
439
440
saak verskillend gaan interpreteer, maar ten minste het die kerk nou 'n beleidsrigting
stap geneem. Ek wou net graag dit sê, ek dink die onderwerp is vir my die swaarste
van al die onderwerpe wat ons ooit aangeraak het. Want my persoonlik raak dit
geweldig, ek het totale kontak met my kerk verloor, en dit is een van die redes. Ek het
gevoel dat ek elke keer dat ek oor sulke onderwerpe praat, in doodloopstrate uitkom,
en miskien het ek dit baie moeilik gevind om te besef dat elke ou sy eie opinie moet hê
en dat ek gevoel het, ek kan nie meer maak, saam in die kerk sit en maak asof alles
reg is, terwyl ek weet dit is nie reg nie. En nou was dit ironies so dat ek gisteraand by
iemand iets moet gaan afgee, 'n lidmaat van ons kerk, en ek bloot sê, o ek sien jy’t ook
M-Net, ja want ek kan die bleddie kafferprogramme nie kyk nie, dis 'n persoon wat
gereeld by ons in die kerk sit. Ek sê nou vir julle ek kan nie meer na Welkom-Suid se
kerk toe kom nie, ek weet ek is verkeerd, maar ek bely net dit is op die oomblik my
probleem. A weet van baie dinge, ek kan al jare nie meer daar kom sit en hoor hoe
pragtig sing die mense en hoor hoe wonderlik doen mense baie dinge vir
barmhartigheid wat ek nie eers doen nie, en ek weet dieselfde mense kyk met 'n ander
oog na hulle bediendes. Ek het baie ernstig daaroor gevoel, dis hoekom ek jou net-nou
oor taal uitgevra het, ek stem saam dat ek ook graag die Here se woord in my taal
hoor. Ek wil sê dat daar min kerke is waar ek op die musiek terrein enigsins tuis voel,
omdat ek baie klassiek georiënteerd is, is dit vir my moeilik om by baie ander kerke die
Here te prys op die manier waarop hulle dit doen, alhoewel ek dit doen omdat ek dit
saam met kinders by die skool doen. Ek sou die Here graag met Bach en Händel wou
prys, ek is nou maar Europees georiënteerd wat by kultuur betref. Ek het meer gesien
van duidelike bewyse teen apartheid by ons ander kerke as wat ek in ons NG kerk
gesien het, en ek voel nog steeds daar is baie mense wat bediendes het, wat Afrikaans
magtig is, en wat geen moeite doen om hulle bediendes saam kerk toe te bring nie. En
ek voel baie sterk oor die feit dat ons selfs 'n aparte, dat op ons programmetjie op 'n
stadium gestaan het biduur vir huisbediendes. Nie biduur vir Sotho vroue byvoorbeeld
nie, of biduur vir vroue nie. Ek weet julle sê dit is omdat dit bedoel was om die mense
te help, maar dit is reg en goed, maar sien julle hoe sensitief het ek nou geword, dat ek
is so bewus van apartheid, ek leef in so 'n ander wêreld dat as ek in ons kerk instap,
dan dink ek hel maar dit is wit, is hier dan niemand wat eers 'n bietjie kleur het nie?
Mike: Iemand het eendag vir my gesê, jy kan vir die res van jou lewe doodstil staan,
niks doen nie, eenkant. Die kans is goed dat niemand jou sal raaksien nie, maar gee
een tree, dan is die kanse goed dat mense jou gaan kritiseer dat jy in die verkeerde
rigting geloop het. Wat ek sê, dit is baie maklik om opsy te staan en te sê ek bly uit
hierdie ding uit, want as ek dit daar doen dan doen ek dit verkeerd, ek voel net dat wat