LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

Hoofstuk 1: Apartheid onder die loep geneem
p31
9.1.3.2 Beperktheid van taal
Die lewe word geleef en verstaan deur sosiaal gekonstrueerde narratiewe (Kotzé &
Kotzé 1997) en ons gebruik gesprekke as die manier om ons werklikhede te
konstrueer. Kennis is nie die objektiewe weergee van 'n eksterne realiteit nie, maar die
sosiale konstruksie van mense wat poog om saam te leef in hierdie wêreld (Freedman
& Combs 1996). Een van die winspunte van die postmoderniteit is juis om hierdie
beperktheid van taal te erken.
In hulle strewe daarna om sin te maak van ervaring en van die lewe self, rangskik
mense “their experiences of events in sequences across time in such a way as to arrive
at a coherent account of themselves and the world around them... [t]his... can be
referred to as a story or a self-narrative” (White & Epston 1990:10). Hierdie selfnarratiewe
sal ons later weer terugvind in die verhale oor apartheid wat die medenavorsers
vertel. Postmoderniteit laat ons die ruimte om alle stories as gelykwaardige
selfnarratiewe te erken sonder om dit noodwendig te vergelyk met een of ander “regte”
verhaal.
9.1.3.3 Misterie van verstaan
Die modernisme staan op die strewe na sekerheid deur die verwerwing van
wetenskaplike kennis oor alles en almal. Teenoor hierdie gewaande wete laat die
postmoderniteit ruimte vir onsekerheid en meervoudige “waarhede”, dit laat ruimte vir
die betekenis van misterie (Van Niekerk 2005:64). Van den Berg (2006:171) stel dit so
in die outobiografiese onthulling: “Vandag kies ek om my geloof in God te bely as deel
van 'n misterie. Dié uitsig het inderdaad gelei tot 'n verandering in tongval, maar die taal
van die geloof bly dieselfde.”
9.1.3.4 Betekenis van konteks
In 'n onderhoud met die tydskrif Time (1963:elektroniese bron), kort na sy aftrede,
herinner die Duitse teoloog Karl Barth die kerk en leraars daaraan dat hulle nie in
afsondering leef nie en daarom beide die Bybel en die koerant moet lees. Daarmee het
hy aangedui – wat ook later in die postmoderniteit na vore kom – dat die konteks