LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

Bylaag 3: Gesprek 3 (27 Augustus 1998)
p439
400
401
402
403
404
405
406
407
408
409
410
411
412
413
414
415
416
417
418
419
420
421
422
423
424
425
426
427
428
429
430
431
432
433
434
435
436
Seun: Ma het daarvoor gewerk.
Ma: Nie 'n pennie van my loon is daarvoor gevat nie.
Seun: Nie direk nie. [dan kom die sussie uit die kamer uit] Kan ma nie kyk dat
Nossie tande kry nie.
Ma: Los jy Nossie se tande uit. As daar geld is, sal die tande ook daar wees.
Seun: Ek neem aan sy werk in die opstal se kombuis.
Ma: Sy wou nie leer nie, mies Hettie is goed vir haar en leer haar allerhande fênsie
kos maak, sodat sy eendag in 'n goeie hotel sal kan gaan kook. Mies Hettie sê die
kind se hande staan vir niks verkeerd nie. [Dan vertel sy nou dat ou Bet in die
koerant was omdat sy haar eie huis gebou het en haar eie stene gemaak het en so
aan.]
Seun: Ja, maar in die oë van die wit Afrikaner bly ma net 'n meid, die oomblik wat
ma ma se voet oor die streep sit is ma vyand, opstoker, kommunis, is ma gemerk
soos ek. Ek kan aanloop maar ma nie… Ek sal die wit Afrikaner haat tot die dag
dat ek gesterf het.
Ma: Mag God jou genadig wees soos wat hy ons genadig moet wees. Vervloek 'n
man en jy maak sy wapens skerp, sê mies Hettie; bless hom en jy maak sy
wapens stomp. Ons moet vir mekaar bid anders gaan die wapens nie stom kom
nie en anders gaan ons mense ook nie bo uitkom nie. (Maar hy wil haar laat knak
en haar laat insien dat die witmense haar gebruik volgens hom. Middel van p147).
Hoe moet ek aan jou bewys dat die boere op daai plaas se harte wit was? (En dan
kyk hy op sy horlosie).
Seun: Dis Sondag, oor 'n uur of 'n uur en 'n half gaan hulle vir die aanddiens kerk
toe op die dorp. Die wittes, die Afrikaners. Gaan trek ma aan dan neem ek ma tot
by die kerk en dan gaan ma in en dan woon ma die diens saam met hulle by.
Ma: Is jy van jou kop af?