LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

Bylaag 3: Gesprek 3 (27 Augustus 1998)
p428
Lewe na apartheid – Gesprek 3: 27 Augustus 1998
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
Baie welkom hier. Julle het nou elkeen Paasweek se goed gekry. Johan, dankie vir die
goed wat jy laas vir my geskryf het. Dit was baie sinvol, maar ek het dit nie in die groep
gelees nie omdat ons nie die tyd daarvoor gehad het nie. Hanlie het 'n klomp werk
gedoen, sy het vir ons gaan kyk na wat mense al gesê het oor apartheid. (Deel die
dokumente uit) Ek het gisteraand 'n baie interessante gesprek gehad. Ek het gaan
praat met 'n klompie swartmense, nou hoor ek dit is ook nie die regte aanspreekvorm
nie. Dit was mense van die NG Kerk in Afrika, by ds. P, ek het met hulle so 'n halfuur
lank gepraat oor hulle ervaring van apartheid. Die slegste is dat my opname nie gewerk
het nie, die band was leeg toe ek by die huis kom. Ek het darem gelukkig so 'n paar
notas gemaak, die ouens het sinvolle goed gesê. Ons moet hoor wat hulle sê.
Vanaand gaan ons praat oor hoe het swartmense apartheid gesien en wat het hulleself
daarvan gesê. Miskien moet ek net eers sê: Ek het afskrifte van ons transkripsies,
sonder name, vir verskillende mense gegee. Daar is die groep by ds. P, vyf van hulle.
By een van die gemeentes in Thabong is daar ook 'n groepie van wie ek vroeg
volgende week terugvoer sal kry; hier in die gemeente is mense en van die predikante
in Welkom kyk ook hierna. Ek het vir 'n kollega in die Noord-Kaap een gestuur en ook
'n vriend by die Universiteit van Namibië; ook aan 'n kliniese sielkundige in
Johannesburg. Daar is ook 'n ou in Oos-Londen. Sodra ek terugvoering gekry het sal
ek dit aan julle voorlê.
Hanlie: Is die idee om al die gesprekke aan dieselfde mense te gee?
Albert: Ja, dit is baie leeswerk vir hulle, maar die terugvoer wat ek tot dusver gekry het,
is baie positief. Ek wil hê hulle moet die hele proses saam met ons deurloop. En dan
hulle stemme ook laat hoor.
Hanlie: Ek het ook die week gesels met een van my kollegas. Daarom stel ek heel
belang in die terugvoer wat jy gekry het van ds. P en sy groep af. Ek vind dat mense
moeilik praat, ek wil dit amper vergelyk met, ek het altyd die gevoel gehad toe ek
jonger was, dat die mense wat werklik in 'n oorlog betrokke was, as ons dit bietjie
nader bring, 'n ou wat regtig op die grens was en wat werklik iets deurgemaak het daar,
praat nie so maklik oor wat gebeur het nie, verkies om nie so baie daaroor te praat nie.
Ek het amper die gevoel opgetel in my gesprekke dat dit moeiliker is om daaroor te