LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

Bylaag 1: Gesprek 1 (30 Julie 1998)
p406
662
663
664
665
666
667
668
669
670
671
672
673
674
675
676
677
678
679
680
681
682
683
684
685
686
687
688
689
690
691
692
693
694
695
696
697
698
Albert: Baie dankie Linda. Danie, jy het die laaste woord.
Danie: Ek is Danie, ek is werksaam by _____. Ek is hoof van die _____ van die
Goudvelde. Ek het die voorreg gehad om ook in 'n huis groot te word waar ek kon
identifiseer met baie van dit wat vanaand hier gesê is. Daar het veral baie Kleurlinge
en Indiërs by ons aan huis gekom om by my pa te kom kuier, so vir my was dit nooit
iets snaaks nie. Ek het netnou hier in my boekie gekyk. Die eerste referendum wat ek
bevoorreg was om my persoonlike stempel op af te druk, was in 1983, ek was geweldig
in die politiek betrokke. Iets was vir my baie belangrik is, is respek vir mekaar, maak
nie saak van watter velkleur of watter etniese groep jy is, of selfs geslag nie. So hierdie
dinge was vir my maklik om te aanvaar, selfs om jou tuinjong saam met jou te laat
ontbyt eet is nie vir ons 'n probleem nie. Maar ek beskou myself tog ook as 'n slagoffer
van my tyd, want die ouens wat primêr vir hierdie situasie verantwoordelik is, is nie
vanaand hier nie – daardie spesifieke ouderdomsgroep. Die regstellende aksies het
my ook reggesien, dit was vir my 'n geweldige traumatiese ervaring gewees, 'n skok,
maar ek sien ons gaan later daaroor praat.
Albert: Ek wil laastens net iets oor myself sê. Ek kan identifiseer met baie wat hier gesê
is. Die groot ding wat vir my uitstaan, is die idee van twee wêrelde. Ek dink nie ons het
besef hoe ver van mekaar die twee wêrelde verwyder is waarin ons grootgeword het
nie. Daar waar ek grootgeword het, was dit letterlik 'n kwessie van ons het aan die
westekant van die treinspoor gewoon, en aan die oostekant van die treinspoor was die
kleurlingarea, soos ons gesê het die Hotnots en die Slamse het daar gewoon. Die
stukke wat soos op die nuus was gister en vanoggend, Wetton, waar die
bomontploffing was en Lansdowne, is waar ek grootgeword het, en die Kleurlinge was
deel van die wêreld waarin ons geleef het. Ons het by 'n “koeliewinkel” goeters
gekoop, dit was die winkel waar ons gekoop het, die ou se naam was Ghandi gewees.
Maar dit was al, dit was ons kontak met daai wêreld, verder niks.
Ek onthou kleintyd het ons altyd na my ouma toe gestap. Sy het aan die anderkant van
die treinspoor gewoon, maar daar was nog 'n skeiding, aan die linkerkant, die
noordekant was die kleurlinge en die regterkant… Ja, dit was waarskynlik gemeng
gewees op daardie stadium, ons het op 'n stadium daar gebly, maar ek weet daar het
ook kleurlinge gebly. My ouma het daar gebly. Soos jy oor die brug gestap het, het jy
afgekyk na Ghandi se winkel, en langs hom was 'n groot motorhuis se muur, en op die
muur het daar net sulke groot rooi letters gestaan ‘BAN APARTHEID”. Dit was seker