LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

Hoofstuk 1: Apartheid onder die loep geneem
p25
8. Verwagtinge
Met die afhandeling van hierdie navorsing beoog ek om op verskeie vlakke ’n bydrae te
lewer. Ten eerste glo ek dat my werk sal bydra om die korpus van prakties teologiese
navorsing in Suid-Afrika uit te brei. In die steeds-veranderende nuwe Suid-Afrika word
ons gekonfronteer met nuwe uitdagings wat voortdurend nuwe antwoorde soek. Die
praktiese teologie moet daarom altyddeur vernuwend kyk na die werklikheid. Ek sluit
graag aan by Osmer (2008:16) se uitdrukking “web of life” om aan te dui dat dit in
hierdie navorsing nie net gaan oor mense as sodanig nie, maar mense wat ingebed is
'n veranderende lewende sisteme. Apartheid en post-apartheid is sulke sisteme.
Ek wil graag vir die NG Kerk van waarde wees deur akademies-gefundeerd te
verwoord hoe ’n bepaalde groep wit Afrikaanse Christene voel en dink oor hulle posisie
in die sogenaamde nuwe Suid-Afrika en ook binne ʼn bepaalde kerkverband in hierdie
nuwe Suid-Afrika. Vanuit my posisie as leraar in die NG Kerk, is my fokus juis op
lidmate van hierdie denominasie. Elkeen van die mede-navorsers het bande met die
NG Kerk. Ten tye van die aanvanklike navorsing was almal, behalwe een, lidmate van
die NG Kerk. Hierdie mede-navorser is ʼn voormalige lidmaat van Welkom-Suid
gemeente wat juis die bande verbreek het as gevolg van botsings oor die NG Kerk se
standpunt oor apartheid. Teen die tyd wat die opvolgnavorsing gedoen is, was verskeie
vervreemd van die NG Kerk. Enkeles het ook van gemeente verander en skakel by
ander NG gemeentes in. Die verdeling in die NG Kerk familie op rassegrondslag is vir
sommige onaanvaarbaar en die voortslepende debat oor hereniging bly vir hulle
problematies. Ek poog om in hierdie navorsing die leiding (of gebrek daaraan) van die
NG Kerk in die transformasie-proses te verwoord ten einde rigtinggewend te kan wees.
Die indruk word soms gelaat dat dit net wit Afrikaners en veral die sogenaamde
susterskerke is wat betrokke was by apartheid en dat hulle alleen die volle skuld moet
dra. Só 'n siening is eensydig en gee nie die volle werklikheid weer nie. Die Engelssprekende
deel van die wit gemeenskap staan ewe-eens in die beskuldigdebank.
Stavrianos (1982:478) skryf “...many English-speaking whites support apartheid for
economic reasons.” In die verslag van die WVK (TRC 1998b:39) oor die voorleggings
van die geloofsgemeenskappe word in soortgelyke trant gesê “even though the
majority of its constituents were black, the leadership of the English-speaking churches
failed to express adequately their aspirations. Indeed, arguably the English-speaking
churches ‘spoke for’ capital...”. Die kommissie verwys ook spesifiek na die band wat die