LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

Bylaag 1: Gesprek 1 (30 Julie 1998)
p393
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
verby gaan, 'n traktaatjie vir hulle kan gee. Soos ek sê: vir my is dit nou nie so moeilik
nie. Ek het saam met hulle grootgeword. Saam met hulle as kinders gespeel.
Albert: Dis die tipe goed wat gaan uitkom in die gesprekke.
Ben: Maar nou 'n rukkie terug het die Kankervereniging iemand gekry om 'n uitstalling
te hou van skilderye. Hy het vreeslik baie gebring. En toe vra hulle my of ek vir die man
slaapplek sal gee, die blanke. Maar toe hy daar kom, toe het hy 'n swartman met 'n
mooi pak klere saam met hom. Toe sê hy ek moet nou nie snaaks (dink) nie, maar ek
moet nou vir dié swartman ook 'n bed gee. Lateraan praat ons toe, want die voertuig
van hulle het dosyne skilderye, duisende rande s'n. Ek sê toe ek dink hy moet liewer in
die kombi slaap, want hulle kan dalk die goed steel. Hy was bietjie teësinnig dat die
outa…, maar in elk geval, ek oortuig hulle lateraan en hy slaap toe in … Die môre, hy
sê dat ons toe laat die outa saam met ons ontbyt kom vat. Maar ek gee toe vir hom
vinnig 'n kossie net toe hy wakker word buitekant. Maar hy het toe kom stort en skeer
by my. Maar my probleem is as my bediende nou sien ek gee 'n swartman 'n bed
daarso. As haar mense uit Bloemfontein kom kuier moet haar mense saam met haat in
daai klein vertrekkie slaap. As sy nou sien ek laat 'n vreemde man op my beddens
slaap, my stort en my badkamer gebruik... Jy weet, dit is nog probleme op die oomblik.
Albert: Dit is alles deel van die dilemmas waarmee ons sit, nè Ben. Kom ons kyk gou
na 'n paar reëls vir die gesprekke. Tensy daar nog enige spesifieke vrae is? Wat sou
ons moet ooreenkom, wat gaan nodig wees dat hierdie gesprekke kan loop, dat ons
eerlik met mekaar kan praat sonder dat ons bang is om te sê wat ons wil sê? Wat gaan
vir u belangrik wees?
Elsa: Ek sou sê elke mens is geregtig op sy eie opinie. Ons kan nie mekaar aanval as
een ou nie dieselfde voel as jy nie.
Albert: Jy is geregtig op jou opinie. (Ek skryf dit op 'n blaaibord neer). En as jy van 'n
ander een verskil, dan is dit goed en wel, jy mag maar verskil, maar jy hoef nie die
ander een te oortuig nie. Hy hoef nie soos jy te dink nie.
Frans: Ek dink ook onderlinge vertrou in hierdie groep, want dit sal sleg wees as ons 'n
paadjie loop en dan môre oormôre lê daar buite stories rond, daai Frans het so gesê.
Ek dink 'n mate van vertroue in die groep.