LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

Hoofstuk 5: Die post-apartheid verhaal?
p317
“glimlag” oor wat daar gebeur het. In ʼn land met soveel armoede en swaarkry, sal die
NG Kerk – benewens die bestaande formele barmhartigheidswerk – op grondvlak ʼn
kultuur van omgee moet skep. Dit is betekenisvol dat wanneer Dames (2008:62) skryf
oor die uitdagings van die kerke in “disadvantaged communities”, hy dit “poverty
issues” noem. Vir hom is die belangrikste vraag: “What has the church done to engage
the Gospel and culture in South Africa?” (Dames 2008:62).
Die vierde taak waaraan die NG Kerk sal moet aandag gee, is die rassisme wat nog vry
algemeen onder lidmate voorkom. Uit die navorsing het dit geblyk dat rassisme steeds
ʼn faktor in die alledaagse lewe van gelowiges is. Müller (2011:61) skryf oor die
hoopvolle verhale van interkulturele kommunikasie wat hy raakloop op ander plekke,
maar “[d]aarteenoor lyk dit vir my soms asof my eie NG Kerk inderdaad die laaste
bastion van apartheid is wat elke Sondag weer opstaan.”
In hoofstuk vier is aandag gegee aan die voortgaande probleem van rassisme. Ek het
aangedui dat wit Afrikaners eerder moet praat van rassisme wat in “remissie” is as dat
rassisme oorwin is. Müller (2011:67) verwys na ʼn Amerikaanse kollega wat homself ʼn
“recovering racist” noem “omdat hy aanvaar het rassisme is so diep deel van sy grein
dat hy nie na homself as ‘recovered’ kan verwys nie maar slegs as ‘recovering’”
Dit is tyd dat die NG Kerk openlik en eerlik erken dat rassisme nog deel is van die
denkpatroon van baie lidmate en selfs van die leiers. Vir mense wat in apartheid
grootgeword het, is dit bykans onmoontlik om nie iets daarvan oor te hou nie. Die
uitdaging aan gelowiges is om ook daardie deel van die lewe onder die beheer van die
Gees van God te stel.
ʼn Laaste taak van die NG Kerk het alles te make met die leiers. Die meerderheid
huidige leraars kom nog uit die tydperk van voor 1994 en “wanneer jy Sondag kerk toe
gaan, is dit asof jy 30 jaar terugbeweeg” (Müller 2011:62). Die NG Kerk het visionêre
leierskap nodig: “It involves projecting a vision of what the congregation might become
and mobilizing followers who are committed to this vision” (Osmer 2008:177), maar in
plaas daarvan is dit dikwels “business as usual” (Müller 2011:63) terwyl die Kerk
“veronderstel is om ʼn voorloper te wees en die samelewing uit te daag tot ʼn
alternartiewe leefstyl” gebaseer op “die eenheid wat daar in Christus is” (Müller
2011:62). Hy skryf verder:
Die kerk sit met ʼn erfenis en ʼn konkrete situasie waarin dit nie