LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

Hoofstuk 5: Die post-apartheid verhaal?
p306
the embrace of different races, tribes, nationalities, socio-economic
groups, genders, sexual orientations, age groups, ‘normal’ and
disabled people. To this list one could add the embrace of humans and
nature.
Die uitdaging vir die NG Kerk is dus om weg te beweeg van ʼn eksklusiewe benadering
waar lidmaatskap en bywoning van die erediens beperk was deur rasgroep of enige
ander arbitrêre voorwaarde. Ter wille van geloofwaardigheid sal die NG Kerk getrou
aan die Bybelse riglyne (onder andere 1 Korintiërs 12:12,13) moet (begin) leef.
Om versoening te bewerk, is nie eenvoudig nie, en ook nie goedkoop nie. In aansluiting
by die tweede woord vir versoening sê Koopman (2008:163): “Reconciliation as
hilasmos has to do with the expiation of wrongs and stumbling blocks to atonement (atone-ment).”
Versoening het alles te make met geregtigheid; dit is twee kante van
dieselfde muntstuk. Om dus te praat van versoening beteken dat ook gepraat moet
word oor geregtigheid. Met ʼn agtergrond van (rasse)diskriminasie, sal Suid-Afrikaners
met mekaar moet praat oor ʼn regstelling van daardie ongelykheid. Meiring (2003a:255)
sê:
To speak of reconciliation means to speak out against injustice,
missing issues of affluence and poverty, of unemployment and Aids,
discussing highly emotive issues of land, of affirmative action, of
restorative justice and reparation. Not everyone is overly enthusiastic
about these issues... But the issues are ignored at our peril.
Hiermee stem August (2005:21) volmondig saam: “Critical to the process is the fact
that reconciliation and reconstruction or transformation are flip sides of the same coin.”
Hierin word hy ondersteun deur Smit (2005:363) wat sê “There is... no real
reconciliation without addressing the blatant and crying social and economic divisions
and injustices in society – and vice versa.”
Oor hierdie kwessie van die koste van versoening vertel Meiring ʼn onthullende verhaal.
Een aand nadat hy opgetree het by ʼn gemeente waar hy oor versoening gepraat het, is
hy en ʼn vriend op pad huis toe. Sy vriend sê: “Piet, of course we want reconciliation.
Who in his right mind does not want reconciliation in South Africa? But then, please, at
the lowest possible price. Uitverkopingsprys!” (Meiring 2003a:255). In reaksie hierop
skryf Meiring dan, met verwysing na die Duitse teoloog: “what we need in South Africa