LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...
LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ... LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...
Hoofstuk 5: Die post-apartheid verhaal? p302 In die apartheid-konteks is hierdie ʼn belangrike insig. Die benadeling van swart mense het nie net te make gehad met ekonomiese en ander diskriminasie nie, maar dit het (veral) ook gelê op die vlak van minagting van die benadeelde as persoon. In die versoeningsproses sal beslis hieraan aandag gegee moet word. Die proses van versoening is primêr ʼn taak van die kerk. In die lig van 2 Korintiërs 5:19 (“Die boodskap van versoening bestaan daarin dat God deur Christus die wêreld met Homself versoen het en die mense hulle oortredinge nie toereken nie. Die boodskap van versoening het Hy aan ons toevertrou”) het die kerk as instituut die uitdaging om die versoening met God wat reeds bewerk is, ook sigbaar te maak tussen gelowiges. In hierdie sigbaarmaking van die versoening moet die kerk ʼn voorbeeld stel. Hieronder word ʼn aantal aspekte daarvan uitgelig. Die kerk sal ook die boodskap van restitusie as deel van versoening aan lidmate moet verkondig. 8.1 Versoening: Kerk as instituut moet voorbeeld stel Die NG Kerk as instituut het reeds skuld bely oor apartheid. Die uitdaging is nou om die lidmate saam te neem op die pad na konkretisering van hierdie belydenis. Sonder dade sou, soos Jakobus sou sê, hierdie belydenis leë woorde wees. “The DRC evidently found it difficult to really and wholeheartedly confront its apartheid past” (Meiring 2003a:254). Die WVK se verslag verwys ook na die kerke se unieke posisie in die Suid-Afrikaanse samelewing en die geleentheid wat dit skep vir versoening: Faith communities enjoy a unique and privileged position in South African society. They are widely respected and have far-reaching moral influence. As such, they should play a key role in healing and reconciliation initiatives (TRC 1998a:316). Wanneer gekyk word na die rol van die NG Kerk, is daar veral drie aspekte wat aangespreek moet word. Die NG Kerk as instituut moet as konkretisering van versoening die eenheidsproses met die ander lede van die NG Kerkfamilie finaliseer; die Kerk moet die lidmate pastoraal begelei ten opsigte van sake uit die verlede en die Kerk moet die lidmate begelei op die pad vorentoe.
Hoofstuk 5: Die post-apartheid verhaal? p303 8.1.1 Eenheid in die NG Kerkfamilie Die NG Kerk het oor dekades die politieke beleid van apartheid teologies gesteun en het dit ook in die Kerk geïmplementeer met aparte kerke vir verskillende rasse. Vir so ʼn kerk kan daar geen duideliker demonstrasie van die afskeid van apartheid wees as om te herenig met die ander lede van die NG Kerkfamilie nie. “There is no living unity amongst believers without real reconciliation, addressing the painful legacies from the past, healing the wounds of bronkenness and separation” (Smit 2005:363). Geen ander enkele aksie sal aan lidmate en die breë geloofsgemeenskap soveel sigbare uitdrukking gee van die erns van die NG Kerk se skuldbelydenis nie. Die voortgaande proses van gesprekvoering tussen die verskillende kerke in die familie is van die allergrootste belang. Daar is geen ander manier waarop die eenheid gevind sal word nie. Meer as ʼn kwart eeu gelede het Flip Theron hierdie tydlose stelling oor hierdie proses gemaak: Die gepaste struktuur wat in ons situasie uitdrukking sal gee aan die sola gratia, kan alleen gevind word wanneer die ‘familie’ saam soek. Juis in die saamsoek kom die eenheid na vore wat vrug is van die nederigheid van ʼn lewe van genade. Vir die blanke kerk, wat altyd gemeen het hy weet die beste, en vir die jonger kerke, wat tans taamlik oortuig is dat húlle die beste weet, sal dit sekerlik nie maklik wees nie. Alleen ʼn innerlike verbryseling kan dit bewerkstellig” (aangehaal in Du Toit et al 2002:179). Vroeër in die verslag is reeds gewys op die rol wat die Belydenis van Belhar in hierdie herenigingsproses speel. Daar is op gewys hoe die mede-navorsers daaroor voel asook die menings uit die breër kerkgemeenskap. Dalk is dit tyd dat die NG Kerk die belydenis losmaak van die ontstaanskonteks en op die inhoud alleen begin konsentreer. Dirkie Smit (2005:363) help hiermee as hy sê: “Apartheid is very deliberately never mentioned, precisely because a Reformed confession is necessitated by historical context, but its truth should extend further that the moment and the false teaching.”
- Page 267 and 268: Hoofstuk 4: Die verhaal oor aparthe
- Page 269 and 270: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 271 and 272: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 273 and 274: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 275 and 276: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 277 and 278: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 279 and 280: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 281 and 282: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 283 and 284: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 285 and 286: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 287 and 288: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 289 and 290: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 291 and 292: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 293 and 294: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 295 and 296: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 297 and 298: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 299 and 300: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 301 and 302: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 303 and 304: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 305 and 306: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 307 and 308: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 309 and 310: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 311 and 312: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 313 and 314: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 315 and 316: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 317: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 321 and 322: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 323 and 324: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 325 and 326: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 327 and 328: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 329 and 330: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 331 and 332: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 333 and 334: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 335 and 336: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 337 and 338: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 339 and 340: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 341 and 342: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 343 and 344: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 345 and 346: Hoofstuk 5: Die post-apartheid verh
- Page 347 and 348: BIBLIOGRAFIE ACKERMAN, D. 1996. Eng
- Page 349 and 350: Bibliografie p333 BARNARD-NAUDÉ, J
- Page 351 and 352: Bibliografie p335 BLIGNAUT, C. 2012
- Page 353 and 354: Bibliografie p337 BROWNING, D.S. 19
- Page 355 and 356: Bibliografie p339 COLEMAN, M. (ED.)
- Page 357 and 358: Bibliografie p341 DE VOS, P. 2009.
- Page 359 and 360: Bibliografie DU PLESSIS, J. 1978. K
- Page 361 and 362: Bibliografie p345 FITZMAURICE, G.M.
- Page 363 and 364: Bibliografie p347 GERGEN, K.J. 1985
- Page 365 and 366: Bibliografie p349 HAFFAJEE, F. 2012
- Page 367 and 368: Bibliografie p351 HUNT, J. & LASCAR
Hoofstuk 5: Die post-apartheid verhaal?<br />
p302<br />
In die apartheid-konteks is hierdie ʼn belangrike insig. Die benadeling van swart mense<br />
het nie net te make gehad met ekonomiese en ander diskriminasie nie, maar dit het<br />
(veral) ook gelê op die vlak van minagting van die benadeelde as persoon. In die<br />
versoeningsproses sal beslis hieraan aandag gegee moet word.<br />
Die proses van versoening is primêr ʼn taak van die kerk. In die lig van 2 Korintiërs 5:19<br />
(“Die boodskap van versoening bestaan daarin dat God deur Christus die wêreld met<br />
Homself versoen het en die mense hulle oortredinge nie toereken nie. Die boodskap<br />
van versoening het Hy aan ons toevertrou”) het die kerk as instituut die uitdaging om<br />
die versoening met God wat reeds bewerk is, ook sigbaar te maak tussen gelowiges. In<br />
hierdie sigbaarmaking van die versoening moet die kerk ʼn voorbeeld stel. Hieronder<br />
word ʼn aantal aspekte daarvan uitgelig. Die kerk sal ook die boodskap van restitusie as<br />
deel van versoening aan lidmate moet verkondig.<br />
8.1 Versoening: Kerk as instituut moet voorbeeld stel<br />
Die NG Kerk as instituut het reeds skuld bely oor apartheid. Die uitdaging is nou om die<br />
lidmate saam te neem op die pad na konkretisering van hierdie belydenis. Sonder dade<br />
sou, soos Jakobus sou sê, hierdie belydenis leë woorde wees. “The DRC evidently<br />
found it difficult to really and wholeheartedly confront its apartheid past” (Meiring<br />
2003a:254).<br />
Die WVK se verslag verwys ook na die kerke se unieke posisie in die Suid-Afrikaanse<br />
samelewing en die geleentheid wat dit skep vir versoening:<br />
Faith communities enjoy a unique and privileged position in South<br />
African society. They are widely respected and have far-reaching moral<br />
influence. As such, they should play a key role in healing and<br />
reconciliation initiatives (TRC 1998a:316).<br />
Wanneer gekyk word na die rol van die NG Kerk, is daar veral drie aspekte wat<br />
aangespreek moet word. Die NG Kerk as instituut moet as konkretisering van<br />
versoening die eenheidsproses met die ander lede van die NG Kerkfamilie finaliseer;<br />
die Kerk moet die lidmate pastoraal begelei ten opsigte van sake uit die verlede en die<br />
Kerk moet die lidmate begelei op die pad vorentoe.
Change language