LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ... LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

etd.uovs.ac.za
from etd.uovs.ac.za More from this publisher
25.12.2013 Views

Hoofstuk 5: Die post-apartheid verhaal? p274 Xenofobie ontstaan wanneer ons dít van onsself wat in Die Ander is, misken. Dit gebeur wanneer ons ons verskille beklemtoon ten koste van ons ooreenkomste. Van daar is dit maar ʼn klein stappie om die verskille só te oorbeklemtoon dat ons later meen Die Ander is heeltemal verskillend van ons. En dit is die pad na die miskenning of geringskatting van Die Ander se letterlike menswaardigheid – die redusering van Die Ander se menslike tot ʼn blote mededinger om hulpbronne, ʼn weinig meer as ʼn dierlike wese, ʼn onwenslikheid; ʼn geldige teiken. Miskien is daar meer transformasie aan die gebeur as wat uit my gesprekke geblyk het. Daar is waarskynlik meer mense wat verby die vrees vir “Die Ander” beweeg het ten opsigte van die verskillende rasse in Suid-Afrika. Selfs al sou alle Suid-Afrikaners dit doen, sal dit egter steeds nie die nalatenskap van apartheid wegneem nie. 4. Nalatenskap van apartheid Alhoewel hier reeds in die paragrawe hierbo aandag gegee is aan sekere aspekte van apartheid wat steeds deel van die Suid-Afrikaanse samelewing is, word in hierdie afdeling bepaalde relevante kwessies uitgelig. Elkeen hiervan het ʼn direkte invloed op die post-apartheid interaksie tussen die verskillende rasse. 4.1 Steeds kwaad vir die Engelse, én die Boere 41 Ek onthou dat ek ten tye van hierdie navorsingsprojek ʼn aantal boeke oor die Anglo- Boereoorlog gelees het. Hieronder tel Jooste en Oosthuizen (1998) se boek oor die teregstellings van Kaapse rebelle en republikeinse burgers, en Alberts, Changuion en Jacobs (2003) se fotografiese getuienis van die lyding tydens die oorlog. Dit was veral Moolman (2011) se The Boer Whore wat uitwys hoe die onderdrukker die onderdruktes se menswaardigheid minag. 41 Die woord “Boere” verwys hier beide na die Afrikaners wat in die Anglo Boere-oorlog teen die Engelse geveg het en “Boere” genoem is, asook na die skeldnaam wat swart mense soms vir wit mense gebruik (het).

Hoofstuk 5: Die post-apartheid verhaal? p275 Ten spyte daarvan dat die oorlog reeds meer as ʼn honderd jaar gelede geveg is, en ten spyte daarvan dat geeneen van my voorouers in die oorlog betrokke was nie – hulle het destyds in die Kolonie gebly – kan ek die wrewel herroep wat ek teenoor die Engelse ervaar het. Die gevoel het niks te make gehad met mense wat ek geken het of enigiets persoonliks nie; dit was bloot op die vlak van menslikheid wat dit my aangegryp het. Hierin is ek ook nie alleen nie. Tydens een van die gesprekke vertel ek van ʼn bejaarde lidmaat – reeds diep in die sewentigs – wat steeds kwaad is vir die Engelse oor die oorlog [Albert 6-387]. Vir sewe dekades al dra hy die wrok. De Beer (2009:144) vertel die verhaal van ʼn boere-gesin van Virginia, so twintig kilometer van Welkom af. Die oudste seun word as jong man in die oorlog gewond. Na die oorlog kom hy terug na die afgebrande plaas toe: “Hy sit op die huis se rommel en staar in die niet. Daar is nie meer trane oor om te huil oor dinge van gister nie. Gister is verby en hy moet vooruit kyk na dit wat moet kom.” Net so min as wat die jong man in die verhaal bloot sy oë kan sluit vir die verlede en aangaan asof niks gebeur het nie, net so min kan wit Afrikaners van swart mense verwag dat hulle alles moet afsluit en moet aangaan in die nuwe Suid- Afrika [Frans 1-471]. Ook Isak [14-199] se idee Ek dink ons moet dit nou los, dit is verby is in die lig van die voorafgaande paragrawe onhaalbaar. Dit sal ʼn bo-menslike poging verg om bloot die verlede te ignoreer. Soos sommige Afrikaners nog sukkel met die Engelse, gaan swart mense waarskynlik nog lank sukkel met die “Boere”. Lester Venter (2001:146) gebruik twee baie beskrywende beelde om die post-apartheid situasie in Suid-Afrika te beskryf. In die eerste beeld verseker wit mense dat swart mense stewig vasgeketting is voordat hulle toesak op die bankettafel van hulpbronne en geleenthede. Wanneer hulle hulself deeglik gehelp het, maak hulle die swart mense los en nooi hulle om te kom deel in wat oor is. Wanneer die swart mense dan kla, vra die wit mense bloot om verskoning en aanvaar dan dat alles nou reggestel is. Venter vergelyk ook die Suid-Afrikaanse situasie met iemand wat resies wil hardloop teen ʼn opponent wie se been hy so pas gebreek het. Die agterstand wat swart mense tydens apartheid opgebou het ten opsigte van hulpbronne, geleenthede en selfvertroue kan nie onderskat word nie. Oor die uitwerking van apartheid op swart mense dink wit Afrikaners selde na: “Hierin het die ‘sukses’ van apartheid dan ook gelê, naamlik dat dit

Hoofstuk 5: Die post-apartheid verhaal?<br />

p274<br />

Xenofobie ontstaan wanneer ons dít van onsself wat in Die Ander is,<br />

misken. Dit gebeur wanneer ons ons verskille beklemtoon ten koste<br />

van ons ooreenkomste. Van daar is dit maar ʼn klein stappie om die<br />

verskille só te oorbeklemtoon dat ons later meen Die Ander is<br />

heeltemal verskillend van ons. En dit is die pad na die miskenning of<br />

geringskatting van Die Ander se letterlike menswaardigheid – die<br />

redusering van Die Ander se menslike tot ʼn blote mededinger om<br />

hulpbronne, ʼn weinig meer as ʼn dierlike wese, ʼn onwenslikheid; ʼn<br />

geldige teiken.<br />

Miskien is daar meer transformasie aan die gebeur as wat uit my gesprekke geblyk het.<br />

Daar is waarskynlik meer mense wat verby die vrees vir “Die Ander” beweeg het ten<br />

opsigte van die verskillende rasse in Suid-Afrika. Selfs al sou alle Suid-Afrikaners dit<br />

doen, sal dit egter steeds nie die nalatenskap van apartheid wegneem nie.<br />

4. Nalatenskap van apartheid<br />

Alhoewel hier reeds in die paragrawe hierbo aandag gegee is aan sekere aspekte van<br />

apartheid wat steeds deel van die Suid-Afrikaanse samelewing is, word in hierdie<br />

afdeling bepaalde relevante kwessies uitgelig. Elkeen hiervan het ʼn direkte invloed op<br />

die post-apartheid interaksie tussen die verskillende rasse.<br />

4.1 Steeds kwaad vir die Engelse, én die Boere 41<br />

Ek onthou dat ek ten tye van hierdie navorsingsprojek ʼn aantal boeke oor die Anglo-<br />

Boereoorlog gelees het. Hieronder tel Jooste en Oosthuizen (1998) se boek oor die<br />

teregstellings van Kaapse rebelle en republikeinse burgers, en Alberts, Changuion en<br />

Jacobs (2003) se fotografiese getuienis van die lyding tydens die oorlog. Dit was veral<br />

Moolman (2011) se The Boer Whore wat uitwys hoe die onderdrukker die onderdruktes<br />

se menswaardigheid minag.<br />

41 Die woord “Boere” verwys hier beide na die Afrikaners wat in die Anglo Boere-oorlog teen die Engelse<br />

geveg het en “Boere” genoem is, asook na die skeldnaam wat swart mense soms vir wit mense gebruik<br />

(het).

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!