LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

Hoofstuk 4: Die verhaal oor apartheid – teenswoordige tyd
p248
het ons is jammer moet ons nou meer uitreik. Twee probleme kom na
vore: Eerstens sien hy die sinode wat bely het dat apartheid verkeerd is, as ʼn groep
dominees. Vir hom is dit nie die Kerk nie. En tweedens identifiseer hy ook nie met die
belydenis nie. Vir die NG Kerk om relevant te bly, sal die lidmate begelei moet word om
die belydenis van die Algemene Sinode te onderskryf.
ʼn Tweede saak wat ook met die rol van die Kerk te make het, is hoe die Kerk lidmate
moet begelei om op te tree in hierdie post-apartheid samelewing. George [15-495] vra:
Wat beteken dit as ek nie rassisties sou wou optree nie? Hoe
moet ek dit konkreet doen? En ek wonder of die kerk genoeg
daaroor met mense praat?.
Die NG Kerk sal – hoe jammerlik dit ook al klink om dit so te moet sê – begin deur die
lidmate te leer dat alle mense menswaardig behandel moet word ongeag van kleur. Dit
is ontstellend dat in vier van die gesprekke die NG Kerk se versoeningsrol ten opsigte
van swart mense beskryf is met die woord uitreike [Mike 10-356; Danie 13-368; Isak
14-339; George 15-406]. Natuurlik is daar ʼn taak vir die Kerk in die verligting van
maatskaplike nood, maar dit is asof wit mense steeds nie in staat is om die
dieperliggende kwessie van menswaardigheid raak te sien nie. Solank die Kerk maar
net uitreik na mense in nood, selfs al is dit op ʼn paternalistiese manier, is dit blykbaar in
orde.
4.8 Nuwe Suid-Afrikaners?
In ʼn toespraak by die jaarkongres van die FAK vra Theuns Eloff (2007:119), die
Visekanselier van die Noordwes-Universiteit of daar “nuwe Afrikaners” vir die “nuwe
Suid-Afrika” is. Dit is dieselfde vraag as wat die Helen Suzman Foundation (2010) vra.
Eloff plaas “ruimte vir diversiteit” in ʼn matriks met die “noodsaaklikheid van eenheid”.
Hy haal vir Bobby Godsell aan wat blykbaar gesê het dat ʼn mens in die Suid-Afrikaanse
politiek net twee dinge moet onthou: “Die eerste is dat meer as 75% van die mense in
die land swart (Africans) is; die tweede is dat indien die oorblywende 25% nie ook by
die toekoms betrokke is nie, is die land, sagkens gestel, in sy dinges in. En die
Afrikaner en Afrikaanses is deel van hierdie 25%” (Eloff 2007:125).
Hierdie matriks is sekerlik nie die enigste manier om die situasie in Suid-Afrika te