LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

Hoofstuk 1: Apartheid onder die loep geneem
p4
Nie al die mede-navorsers sal saamstem met wat Müller sê en hoe hy hom daaroor
uitdruk nie, en dit was ook nooit die bedoeling dat almal dieselfde moet dink of praat
nie. Die navorsing was ook nie bedoel om 'n terapeutiese ingryp te wees nie, maar tog
ook nie sonder terapeutiese waarde nie. Tydens die eerste groepsbyeenkoms stel ek
dit so aan die mede-navorsers: Ek wil hê dat ons ...mekaar moet begelei
om beter aan te pas, om 'n meer suksesvolle deelname aan die
nuwe SA te kan hê [Albert 1-025]. Die deelnemers word eintlik mede-skrywers van
die finale produk “and it is the recognition of this that can make therapy more of a
collaborative learning program" (Steier 1991:170). Hierin sluit ek aan by Anderson en
Goolishian (1988:381) as hulle die doel van terapie só verwoord:
The goal of therapy is to participate in a conversation that continually
loosens and opens up, rather than constricts and closes down.
Through therapeutic conversations, fixed meanings and behaviours...
are given room, broadened, shifted, and changed.
Die bedoeling was nooit dat die navorsing alleen maar moet uitloop in 'n verslag waarin
daar dan waarde ontsluit word nie. Die aanvanklike deelnemers (mede-navorsers)
moes reeds waarde put uit hulle deelname aan die proses (Müller, Van Deventer en
Human 2001). Ek verduidelik dit in die eerste gesprek só aan die groep:
...as iemand 'n proefskrif skryf, in watter
studierigting ook al, dan is die waarde waarvan
gewoonlik eers na die tyd. Hy kry 'n klomp mense, hy
stuur vraelyste uit, hy versamel inligting en
evalueer dit en so meer. En dan publiseer hy 'n
artikel of 'n proefskrif en die waarde kom eers na
die tyd. Die mense met wie hy in die proses die pad
geloop het, hulle het nie op daardie stadium die
waarde daaruit gekry nie. En dit is wat hierdie
groep anders maak. Dit is my verklaarde uitgangspunt
dat hier in hierdie groep iets moet gebeur. Dit
moet vir die mense wat hier is aangenaam wees om
hier te wees in die eerste plek, maar daar moet ook
waarde wees om hier te wees. En ek hoop dit is wat
gaan gebeur. Ek hoop werklik dat ons mekaar se hande
kan vat en die pad kan makliker maak vorentoe
[Albert 1-127].