LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

Hoofstuk 4: Die verhaal oor apartheid – teenswoordige tyd
p180
navorsing wys dat hierdie standpunt weinig verander het in die afgelope veertien jaar.
4.1 Nogeens, die belediging van apartheid
Tydens die opvolgnavorsing is hierdie vraag pertinent gevra, beide skriftelike en in die
gesprekke: Wat was volgens jou die probleem met (of die hart van)
Apartheid? Wat was die “fout” van Apartheid? Waarom het die
beleid soveel weerstand ontlok? [Albert 16-157]. Die direkte antwoord hierop,
asook antwoorde uit ander dele van die gesprekke, het bevestig dat die medenavorsers
steeds ʼn baie beperkte verstaan van apartheid het. Die blootstelling aan die
menings van die mede-navorsers en die gebeure van die afgelope veertien jaar het
weinig indruk gemaak. In die volgende paragrawe word vier reaksies bespreek soos dit
uit die gesprekke met die mede-navorsers na vore gekom het.
4.1.1 “Apartheid het sin gemaak”
Daar is van die mede-navorsers wat standpunte inneem wat heel ekstreem voorkom.
Op die vraag of hy nou anders dink oor apartheid as veertien jaar gelede was Johan
[17-043] se nadruklike antwoord Nee, inteendeel... Hy staan steeds afsonderlike
ontwikkeling voor wat hy as iets heel anders as apartheid sien. Laasgenoemde beskryf
hy as daardie kwetsende, diskriminerende maatreëls waar een
bevoordeel was bo ʼn ander bloot op grond van sy velkleur. Dit
was verkeerd en moes baie seergemaak het [Johan 17-047].
Vir Johan [17-061] was die fout van apartheid
Omdat dit mense be(ver)oordeel het op grond van
velkleur. Kwetsende maatreëls van klein apartheid
het tot in die diepste deel van mense se siele
seergemaak, omdat die een groep nie die ander gegun
het wat hy homself gegun het nie. Om mense deelname
aan die regering van die dag te ontsê op grond van
velkleur, het net haat laat ontstaan. Die sosiale
eksperiment van aparte ontwikkeling het ontaard in
apartheid. As dit by aparte ontwikkeling met