LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...
LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ... LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...
Hoofstuk 3: Die verhaal oor apartheid – verlede tyd p172 Om skuld te bely is een ding, maar dan moet jy glo dat daar iets is om te bely. Van sommige lidmate van die NG Kerk is dit waar, maar beslis nie van almal nie. Daar is diegene wat steeds volhard dat daar geen fout was met apartheid nie. 8. ’n Herhaling van die patroon? Ten spyte van hulle mede-Afrikaners wat erken dat apartheid verkeerd was en baie skade aan swart mense gedoen het, is daar steeds diegene wat glo daar was niks verkeerd met die vorige bedeling nie. Al verbloem hulle hul uitsprake op allerlei maniere, sê hulle eintlik maar nog steeds net die slegte gedeelte van apartheid... dit is wel sonde [Mike 6-057]. Selfs al sê hulle dit nie in soveel woorde nie, tree hulle op soos in die ou bedeling… [Mike 2-520]. Mike [2-524] sê hy sien dit daagliks in die manier waarop wit ouers hulle kinders leer om met swart mense te praat. Hanlie herroep twee voorvalle van blatante rassisme uit die voorafgaande week. Dan sê sy: Dis wat ek bedoel as ek sê apartheid is still alive and well in South-Africa [Hanlie 2-530]. In beide gevalle het wit mense steeds na swart mense verwys as “kaffirs”. By sommige van die mede-navorsers was die idee van identifisering met 'n groep baie sterk. So kla Johan [3-627] die groep daarvan aan dat hulle ontken dat afsonderlike groepe bestaan, elkeen met sy eie kultuur, taal en gebruike. Hy kry steun van Mike [3-664] as dié sê selfgekose apartheid, is my eie keuse. As ek wil nie saam met jou kuier nie, is dit my keuse. Alhoewel Mike [3-665] verder gaan en sê: dit gaan nie oor of jy swart of wit is nie, is dit tog ʼn vraag of dit nie presies is wat hy bedoel nie. Tydens die sesde gesprek vra Hanlie [6-154] ʼn vraag oor die implementering van aparte ontwikkeling met naasteliefde en regverdigheid soos sommige aanvoer. Sy meen dat baie wit Afrikaners so ʼn bedeling sou steun in die nuwe Suid- Afrika. Johan [6-187] erken dat hy een van daardie groep wit Afrikaners is: Ek praat nie van verpligte segregasie nie, waar die een minder geleenthede het as die ander een nie, ek praat van, gun my die geleentheid om in Afrikaans skool te gaan, gun my die geleentheid om in
Hoofstuk 3: Die verhaal oor apartheid – verlede tyd p173 Afrikaans kerk toe te gaan, dit is my taal, dit gaan nie oor swart en wit nie... Dit gaan oor die kultuur. Ek is nie ʼn Zoeloe nie, wat wil ek met Zoeloe kultuur maak? Gun my om ʼn Westerse opera in die Staatsteater te gaan kyk, moet dit nie wil wegvat net omdat ek die minderheid in SA is nie. Terwyl die behoefte aan kulturele ruimte waardeer kan word, maak dit tog weer die deur oop vir ’n vorm van neo-apartheid waar taal en kultuur ge(mis)bruik word vir voorkeurbehandeling en bevordering, weereens tot die nadeel van hulle wat nie deel uitmaak van die aangewese groep nie. Die groot vraag in post-apartheid Suid-Afrika is “whether we are able to accept those who are different from us in community with us" (Villa-Vicencio & Niehaus 1995:154). 9. Samevatting Hierdie hoofstuk verwoord die ontwikkeling (development) aspek van Müller, Van Deventer en Human (2001) se ABDCE-model, naamlik die verhaal van ontwikkeling. Aandag is dus gegee aan die stemme van die mede-navorsers in die aanvanklike navorsing in 1998. Hulle menings is ondersteun of bevraagteken deur allerlei ander bronne wat deurlopend in aparte raampies aangebied is. Daar is begin met ʼn oorsig oor apartheid en die vyfvoudige effek wat dit op wit Afrikaners gehad het. Hierdie vyf is die twee leefwêrelde in een land, die verlies van swart mense se menswaardigheid, rassisme, paternalisme en die vraag of wit mense verby klein apartheid kan kyk om die werklike probleem raak te sien. Die “belediging van apartheid”, naamlik dat apartheid ten diepste gegaan het oor swart mense se menswaardigheid, vorm die draaipunt van hierdie hoofstuk. Hierna is aangedui hoe die WVK alle moontlike ontkenning van die tafel gevee het en die sosiale geheim van apartheid aan die wêreld ontbloot het. Die mede-navorsers se reaksie op die WVK-onthullings vorm die laaste groot deel van die hoofstuk. Hierdie reaksies sluit alles in van totale ontkenning, ʼn beroep op misleiding, die gevaar van kommunisme tot ʼn poging om aan te dui dat dinge tog oor
- Page 137 and 138: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 139 and 140: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 141 and 142: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 143 and 144: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 145 and 146: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 147 and 148: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 149 and 150: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 151 and 152: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 153 and 154: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 155 and 156: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 157 and 158: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 159 and 160: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 161 and 162: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 163 and 164: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 165 and 166: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 167 and 168: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 169 and 170: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 171 and 172: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 173 and 174: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 175 and 176: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 177 and 178: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 179 and 180: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 181 and 182: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 183 and 184: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 185 and 186: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 187: Hoofstuk 3: Die verhaal oor aparthe
- Page 191 and 192: HOOFSTUK 4 DIE VERHAAL OOR APARTHEI
- Page 193 and 194: Hoofstuk 4: Die verhaal oor aparthe
- Page 195 and 196: Hoofstuk 4: Die verhaal oor aparthe
- Page 197 and 198: Hoofstuk 4: Die verhaal oor aparthe
- Page 199 and 200: Hoofstuk 4: Die verhaal oor aparthe
- Page 201 and 202: Hoofstuk 4: Die verhaal oor aparthe
- Page 203 and 204: Hoofstuk 4: Die verhaal oor aparthe
- Page 205 and 206: Hoofstuk 4: Die verhaal oor aparthe
- Page 207 and 208: Hoofstuk 4: Die verhaal oor aparthe
- Page 209 and 210: Hoofstuk 4: Die verhaal oor aparthe
- Page 211 and 212: Hoofstuk 4: Die verhaal oor aparthe
- Page 213 and 214: Hoofstuk 4: Die verhaal oor aparthe
- Page 215 and 216: Hoofstuk 4: Die verhaal oor aparthe
- Page 217 and 218: Hoofstuk 4: Die verhaal oor aparthe
- Page 219 and 220: Hoofstuk 4: Die verhaal oor aparthe
- Page 221 and 222: Hoofstuk 4: Die verhaal oor aparthe
- Page 223 and 224: Hoofstuk 4: Die verhaal oor aparthe
- Page 225 and 226: Hoofstuk 4: Die verhaal oor aparthe
- Page 227 and 228: Hoofstuk 4: Die verhaal oor aparthe
- Page 229 and 230: Hoofstuk 4: Die verhaal oor aparthe
- Page 231 and 232: Hoofstuk 4: Die verhaal oor aparthe
- Page 233 and 234: Hoofstuk 4: Die verhaal oor aparthe
- Page 235 and 236: Hoofstuk 4: Die verhaal oor aparthe
- Page 237 and 238: Hoofstuk 4: Die verhaal oor aparthe
Hoofstuk 3: Die verhaal oor apartheid – verlede tyd<br />
p173<br />
Afrikaans kerk toe te gaan, dit is my taal, dit gaan<br />
nie oor swart en wit nie... Dit gaan oor die<br />
kultuur. Ek is nie ʼn Zoeloe nie, wat wil ek met<br />
Zoeloe kultuur maak? Gun my om ʼn Westerse opera in<br />
die Staatsteater te gaan kyk, moet dit nie wil<br />
wegvat net omdat ek die minderheid in SA is nie.<br />
Terwyl die behoefte aan kulturele ruimte waardeer kan word, maak dit tog weer die<br />
deur oop vir ’n vorm van neo-apartheid waar taal en kultuur ge(mis)bruik word vir<br />
voorkeurbehandeling en bevordering, weereens tot die nadeel van hulle wat nie deel<br />
uitmaak van die aangewese groep nie. Die groot vraag in post-apartheid Suid-Afrika is<br />
“whether we are able to accept those who are different from us in community with us"<br />
(Villa-Vicencio & Niehaus 1995:154).<br />
9. Samevatting<br />
Hierdie hoofstuk verwoord die ontwikkeling (development) aspek van Müller, Van<br />
Deventer en Human (2001) se ABDCE-model, naamlik die verhaal van ontwikkeling.<br />
Aandag is dus gegee aan die stemme van die mede-navorsers in die aanvanklike<br />
navorsing in 1998. Hulle menings is ondersteun of bevraagteken deur allerlei ander<br />
bronne wat deurlopend in aparte raampies aangebied is.<br />
Daar is begin met ʼn oorsig oor apartheid en die vyfvoudige effek wat dit op wit<br />
Afrikaners gehad het. Hierdie vyf is die twee leefwêrelde in een land, die verlies van<br />
swart mense se menswaardigheid, rassisme, paternalisme en die vraag of wit mense<br />
verby klein apartheid kan kyk om die werklike probleem raak te sien.<br />
Die “belediging van apartheid”, naamlik dat apartheid ten diepste gegaan het oor swart<br />
mense se menswaardigheid, vorm die draaipunt van hierdie hoofstuk. Hierna is<br />
aangedui hoe die WVK alle moontlike ontkenning van die tafel gevee het en die sosiale<br />
geheim van apartheid aan die wêreld ontbloot het.<br />
Die mede-navorsers se reaksie op die WVK-onthullings vorm die laaste groot deel van<br />
die hoofstuk. Hierdie reaksies sluit alles in van totale ontkenning, ʼn beroep op<br />
misleiding, die gevaar van kommunisme tot ʼn poging om aan te dui dat dinge tog oor
Change language