LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

Hoofstuk 3: Die verhaal oor apartheid – verlede tyd
p141
...Ons moet vir die swart man leer dat hy wel 'n mens is, dat hy ook na
die beeld van God geskape is."
Wanneer Stavrianos (1982:478) praat oor die opkoms van ʼn swart
bewussyn, sê hy “One manifestation is their rejection of the term
‘nonwhite’ hitherto applied to them. In its place they substitute the term
‘black’ as a positive assertion of worth.” Steve Biko (1987:49), die groot
voorstaander van swart bewussyn praat ook van die wit norm en ander
se definiëring in terme van hierdie norm: “Briefly defined therefore, Black
Consciousness is in essence the realisation by the black man of the
need to rally together with his brothers around the cause of their
operation – the blackness of their skin – and to operate as a group in
order to rid themselves of the shackles that bind them to perpetual
servitude. It seeks to demonstrate the lie that black is an aberration from
the ‘normal’ which is white.”
Die gebruik van die term anderskleurige is soortgelyk aan die gebruik van die term nieblanke.
Albei terme neem 'n bepaalde basis as vertrekpunt en vergelyk alles daarmee.
Hierdie basis word nou die norm met die implikasie dat die norm positief of reg is. Dit
word die voorkeurterm. In die geval van hierdie twee terme is die basis die politieke
klassifikasie wit. Alle mense wat nie aan hierdie klassifikasie voldoen nie, word nou
beskryf as nie of anders. Dit impliseer dat sodanige mense nie voldoen aan die vereiste
wat vir die basisterm gestel word nie en per implikasie dan minder is as die vereiste vir
die norm. Hulle is dus minder mens as diegene wat wel aan die norm voldoen.
Teenoor bogenoemde gebruik van anderskleurige, staan die gebruik van die term
anderkleurige. Hierdie term is neutraal wat gelykheid veronderstel tussen hulle wat
vergelyk word. Hier is nie sprake van 'n onderliggende positief-gewaardeerde norm
waaraan gemeet word nie. Hier is die groepe bloot anders, verskillend, sonder om 'n
voorrang te impliseer.
Dat dit ’n probleem kan wees, is blykbaar moeilik vir sommige wit mense om te
verstaan. Toe die kwessie in die groep ter sprake gekom het, was die baie naïewe
reaksie tekenend daarvan dat van die mede-navorsers glad nie die probleem kon
insien nie. So antwoord Mike [6-116] byvoorbeeld:
Ek dink die verskil tussen anderskleuriges en