Jaarverslag 2006 - IBR

I
Bovendien kan het verschijnsel van de “schijnzelfstandigen” niet ontkend
worden in het huidige Belgische juridische landschap: het gaat om
werknemers die het sociaal statuut van zelfstandige aannemen terwijl ze in
werkelijkheid werknemer zijn. Het gebruik van een dergelijk voorwendsel
biedt de gelegenheid de arbeidskosten te verminderen door te ontsnappen
aan de betaling van de werkgeversbijdragen van de sociale zekerheid die
verbonden zijn aan het statuut van werknemer.
Rekening houdend met deze gevolgen die schadelijk zijn voor het socioeconomische
klimaat, heeft de federale regering in 2006 een ontwerp van
wet opgesteld met betrekking tot de aard van de arbeidsrelaties, met als doel
het instellen van een juridische zekerheid, zonder de sectoren of de beroepen,
vreemd aan deze problematiek van het zelfstandigenstatuut, te verstoren.
Dit ontwerp van wet werd aangenomen in het kader van het regeringsakkoord
van juli 2003 en in het verlengde van de principes vastgelegd tijdens
de speciale ministerraad te Gembloux van januari 2004. Tevens vermelden
we de goedkeuring door de Internationale Arbeidsorganisatie op
15 juni 2006 van de Aanbeveling 198 over de arbeidsrelatie die de Lidstaten
uitnodigt duidelijke regels vast te leggen voor de bepaling van de
arbeidsrelaties, aanbeveling aan dewelke voornoemd ontwerp van wet zich
houdt.
Het ontwerp van wet werd aangenomen onder de Titel XIII van de
programmawet van 27 december 2006 betreffende de aard van de arbeidsrelaties.
De volgende elementen worden hierin uitgewerkt:
– de definitie van de vier algemene criteria van goedkeuring van de aard
van elke arbeidsrelatie, conform de rechtsleer en de wetgeving, te
weten: de wil van de partijen die in hun schriftelijke overeenkomst
werd uitgedrukt, de vrijheid van organisatie van de werktijd, de vrijheid
van organisatie van het werk en de mogelijkheid een hiërarchische
controle uit te voeren;
– in het geval dat deze vier algemene criteria onvoldoende zouden blijken,
de definitie van specifieke criteria verbonden aan een sectorale of
professionele werkelijkheid, volgens een voorafbepaalde procedure;
– de invoering van een sociale ruling;
– de aansporing tot vrijwillige regularisatie van de partijen, door middel
van een vermindering van de gevolgen die voortvloeien uit de herkwalificering
van een arbeidsrelatie.
86
IBR – JAARVERSLAG 2006