Jaarverslag 2006 - IBR

Meer in het bijzonder zou moeten worden nagegaan in welke mate
artikel 18quater van de wet van 22 juli 1953 een verplichting is voor de
Raad, dan wel of de Raad terzake over een appreciatiebevoegdheid
beschikt. Verder kan de vraag worden gesteld of de betrokken revisor
voorafgaandelijk aan de injunctie dient te worden gehoord en wat de
beroepsmogelijkheden zijn waarover de revisor beschikt. Ook dient te
worden gepreciseerd of een injunctie kan worden gevolgd door een tuchtverwijzing
voor dezelfde feiten, of het omgekeerde.
I
Artikel 18quater van de wet van 22 juli 1953 luidt als volgt:
“Indien de Raad van het Instituut kennis heeft van het feit dat een bedrijfsrevisor
zich gedraagt op een wijze die strijdig is met het bepaalde in artikel 18ter,
eerste lid, legt hij hem de verplichting op binnen de door de Raad vastgestelde termijn
aan de omstreden toestand een einde te maken.
Wordt hieraan door de revisor binnen de hem toegemeten termijn op onvoldoende
wijze gevolg gegeven kan de Raad de zaak voorleggen aan de tuchtcommissie. Deze
kan de revisor verbieden bepaalde nieuwe opdrachten te aanvaarden of van hem
eisen dat hij, binnen de door haar vastgestelde termijnen, van bepaalde door hem
aanvaarde opdrachten afziet totdat hij aan de omstreden toestand een einde heeft
gemaakt. De artikelen 19, 20, §§ 2 tot 5, 20bis, 21 en 22 zijn van overeenkomstige
toepassing.”.
Uit de formulering van het eerste lid “Indien de Raad van het Instituut
kennis heeft van ..., legt hij hem de verplichting op ...” leidt de Juridische
Commissie af dat de Raad een injunctieplicht heeft en niet het recht heeft
om de bedrijfsrevisor op te leggen om binnen een vastgestelde termijn aan
de omstreden toestand een einde te stellen.
Het tweede lid viseert het geval dat de bedrijfsrevisor op onvoldoende
wijze gevolg geeft aan de hem door de Raad opgelegde injunctie. Dan
beschikt de Raad over de mogelijkheid om de zaak door te verwijzen naar de
Tuchtcommissie die de bedrijfsrevisor kan verbieden bepaalde nieuwe
opdrachten te aanvaarden of af te zien van reeds aanvaarde opdrachten totdat
hij aan de omstreden toestand een einde heeft gesteld.
De Juridische Commissie is van oordeel dat de Raad de vrijheid heeft
om, ook al heeft hij vastgesteld dat de omstreden toestand werd stopgezet
binnen de vastgestelde termijn, de bedrijfsrevisor daarna voor dezelfde feiten
naar de Tuchtcommissie door te verwijzen. Het kan immers niet de
IBR – JAARVERSLAG 2006
79