Jaarverslag 2006 - IBR

gebrek aan respect voor het Instituut en de leden. Het houdt een schending in
van de artikelen 2 en 3 van het koninklijk besluit van 10 januari 1994 betreffende
de plichten van de bedrijfsrevisoren en de artikelen 6 en 7 van het koninklijk
besluit van 20 april 1989 tot vaststelling van het Huishoudelijk reglement van
het Instituut der Bedrijfsrevisoren (1) .
Een revisor die reeds herhaaldelijk malen in gebreke was gebleven om zijn bijdrage
tijdig te betalen, werd een schorsing opgelegd van één maand. Bij de toepassing
van de sanctie hield de tuchtcommissie rekening met het feit dat de
betrokkene reeds meerdere malen werd gesanctioneerd voor gelijkaardige inbreuken;
het feit dat de betrokkene weinig inzet vertoonde om tegemoet te komen aan
de aanmaningen van de Raad om zijn verschuldigde bijdragen aan te zuiveren;
het feit dat een dergelijke volgehouden nalatigheid of onwil het Instituut steeds
weer bijkomend werk en last bezorgt en de betrokkene door de reeds opgelegde
sanctie blijkbaar niet tot betere inzichten gebracht kon worden (2) .
B. Informatieverplichtingen t.o.v. het Instituut
18. De verplichting om via de jaarlijkse mededeling elk jaar aan de Raad van het
Instituut der Bedrijfsrevisoren specifieke bijzonderheden (o.a. bezoldiging en
datum van beëindiging) mede te delen inzake de verschillende categorieën professionele
opdrachten die aan bedrijfsrevisoren worden voorbehouden, vloeit voort
uit artikel 18ter § 2, tweede lid van de wet van 22 juli 1953. Deze verplichting
moet het Instituut toelaten om op een doeltreffende wijze haar toezichts- en controlefunctie
gestalte te geven.
In uitvoering van deze bepaling bevat het koninklijk besluit van 20 april 1989
tot vaststelling van het huishoudelijk reglement van het Instituut der Bedrijfsrevisoren,
zoals gewijzigd bij koninklijk besluit van 12 maart 2000, nadere preciseringen
over de wijze waarop de “jaarlijkse mededeling” dient te geschieden
(artikel 32).
Met het oog op de controle van de in artikel 133, vijfde lid van het Wetboek van
vennootschappen opgenomen verbodsbepaling, heeft de Raad het nodig geacht
om bij elk lid van het Instituut informatie op te vragen. Op basis van de antwoorden
van de leden kan de Raad controleren hoe deze bepalingen met betrekking
tot de “one to one”-regel nagevolgd worden.
Bijl. 12
(1) Franstalige Kamer Commissie van Beroep IBR, 10 mei 1995, nr. 0078/95/F (berisping) hervormt
op vlak van strafmaat Tuchtcommissie IBR, 16 november 1993, nr. 0078/94/F, IBR, Jaarverslag,
1994, p. 160 (schorsing van één maand); Franstalige Kamer Tuchtcommissie IBR, 29 mei 1997,
nr. 0131/97//F (procedure bij verstek – schrapping); Tuchtcommissie IBR, 29 januari 1998,
nr. 0134/97/N (laattijdigheid betaling vaste bijdrage – gelet op recidive schorsing van vijftien
dagen); Nederlandstalige Kamer Tuchtcommissie IBR, 30 juni 1998, nr. 0141/98/N; IBR, Jaarverslag,
1998, p. 193 (laattijdige betaling administratieve kosten aangerekend wegens laattijdige
betaling, alsook voorschot en bijdragekosten seminaries Instituut – waarschuwing gelet op tijdelijke
liquiditeitsproblemen); Nederlandtalige Kamer Tuchtcommissie IBR, 28 december 2001,
nr. 0169/01/N (verstekvonnis – schrapping); Tuchtcommissie IBR, 28 december 2001,
nr. 0168/N; Franstalige Kamer Tuchtcommissie IBR, 21 november 2006, nr. 0316/06/F (berisping);
Franstalige Kamer Tuchtcommissie IBR, 21 november 2006, nr. 0312/05/F (waarschuwing).
(2) Nederlandstalige Kamer Tuchtcommissie IBR, 5 december 2006, nr. 0314/05/N en 0317/06/N.
452
IBR – JAARVERSLAG 2006