Jaarverslag 2006 - IBR

2.6. “Genoteerde vennootschap”
14. De Raad van het IBR bevestigt dat de notie “genoteerde vennootschap”, naar aanleiding
waarvan artikel 9bis van de wet van 22 juli 1953 voorziet in een aansprakelijkheid
beperkt tot twaalf miljoen euro, beantwoordt aan de notie van genoteerde vennootschap
op een gereglementeerde markt, bedoeld in artikel 4 van het Wetboek van
vennootschappen.
Bijl. 1
2.7. Contractuele opdrachten
15. In het kader van andere dan wettelijke opdrachten legt de Raad van het IBR de
nadruk op de parlementaire stukken van de Kamer van Volksvertegenwoordigers (1)
die voorzien: “de burgerlijke aansprakelijkheid van de revisor in het kader van andere
opdrachten dan de wettelijke opdrachten, kan worden bepaald volgens de wil van de partijen en
bepaald overeenkomstig het gemeen recht”.
Via de commentaar op voornoemd artikel 9bis, heeft de Regering de interpretatie
bevestigd volgens dewelke de contractuele vrijheid de contracterende partijen toelaat
het aansprakelijkheidsstelsel te bepalen voor de opdrachten die krachtens de wet niet
werden voorbehouden aan de revisoren (hierna de “contractuele opdrachten”).
16. Met het oog op het vrijwaren van de mededinging is de Raad van het IBR van
mening dat er bij contractuele opdrachten geen deontologische verplichting bestaat die
ertoe strekt dat een confrater diens burgerrechtelijke beroepsaansprakelijkheid dient
te beperken, aangezien dit niet door de wetgever is opgelegd.
Bij contractuele opdrachten heeft de confrater immers de vrijheid om de opdracht te
aanvaarden of te weigeren, indien zijn opdrachtgever geen beperking van diens aansprakelijkheid
wenst.
De Raad van het IBR beveelt nochtans aan dat de aansprakelijkheid inzake contractuele
opdrachten contractueel wordt beperkt tot redelijke bedragen, die rekening houden
met het belang van iedere partij alsook met de wil van de wetgever om het voortbestaan
van het beroep van bedrijfsrevisor te vrijwaren.
Op deontologisch vlak is het daarentegen niet toegelaten begrenzingen in te voeren
die zouden leiden tot een volledige of overdreven vrijstelling van de aansprakelijkheid,
hetgeen in strijd zou zijn met de waardigheid van het beroep. Te denken valt
bijvoorbeeld aan de beperking van de aansprakelijkheid tot het bedrag van de bezoldiging
van de bedrijfsrevisor.
17. Bovendien dient de doelstelling van de wetgever, zijnde het voortbestaan van het
beroep van bedrijfsrevisor voor wat de revisorale opdrachten betreft, eveneens in aanmerking
te worden genomen voor de contractuele opdrachten. De contractuele vrijheid
inzake het aansprakelijkheidsstelsel voor de revisoren voor de contractuele
opdrachten, waaraan door de Regering in de voornoemde memorie van toelichting
wordt herinnerd, impliceert dat de revisor desgevallend elke contractuele opdracht
waarvoor hij een dekking zou toestaan die hoger ligt dan degene voorzien voor de
revisorale opdrachten (drie of twaalf miljoen euro), moet kunnen rechtvaardigen en
(1) Parl. St. Kamer, 2005-2006, wetsontwerp nr. 2020/01, 11 oktober 2005, p. 39.
IBR – JAARVERSLAG 2006
383