14 Dagboek augustus 2008.pdf

hebben. Uitgevaren en de zeilen gehesen. Het ging prima, even een
tijdje, bijna windstil, maar wel een redelijk deining. Toen stak de wind
op en kon er eindelijk gezeild worden. Ik zei tegen Barbara: "Eindelijk
voel ik het roer trekken. Dat is een goed
teken!"
Zeilen bij een stevige wind. Alles ging nog prima.
Maar al snel kwamen er schuimkoppen op het water en we bleven achter
in de boot niet droog. Barbara kroop in de kabine. Ze zag dit weer niet
zo zitten. Omdat de wind steeds heviger werd, besloot ik te keren en
terug te varen naar de haven. We waren zo halverwege richting de
eilanden. Op de terugweg het zeil iets laten vieren zodat wij wat minder
wind kregen en niet zo scheef hingen. Het ging lekker, alleen de
gedachte hoe ik met zo'n wind het kleine haventje in kon varen, hield
me bezig.........
Ik hing als het ware een beetje aan het roer, toen ik plotseling bijna
achteroverviel. De boot draaide zich en doordat het zeil omklapte,
maakten wij kortstondig hevig slagzij. Toen bemerkte ik dat het hele
roer, net onder de waterlijn was afgebroken. We draaiden met de
zeilen, als een molen in het rond. Snel de zeilen naar beneden gedaan,
wat niet meevalt met een onbestuurbaar, op de golven dansende boot.
Daarna de motor aan en verder richting haven. Dat valt met een 8 pk
met die wind niet mee. Elke golf werpt je weer in een andere richting.