Bestemmingsplan 'Binnenstad' Gemeente Montfoort - GISnet

36
Ontwikkelingsgericht deel bestemmingsplan
Wro-zones wijzigingsgebied
De Wro-zones kunnen middels een wijzigingsplan een andere bestemming krijgen. In de wijzigingsplannen dient naar
gelang de archeologische verwachtingswaarde een archeologisch onderzoek opgenomen te worden.
4.8 WATERHUISHOUDING
Watertoets
Onderdeel van ‘Waterbeheer 21ste eeuw’ is de invoering van de watertoets. De watertoets moet ervoor zorgen
dat alle wateraspecten expliciet worden betrokken bij alle waterhuishoudkundig relevante ruimtelijke plannen en
besluiten van Rijk, provincies en gemeenten. Dit zijn onder meer de op de Wet op de Ruimtelijke Ordening
(WRO) gebaseerde ruimtelijke plannen. In 2003 is in het Besluit op de ruimtelijke ordening (BRO) de watertoets
verankerd. De wetswijziging verplicht om een waterparagraaf op te nemen in de toelichting van de ruimtelijke
plannen. De watertoets moet een rol spelen gedurende het gehele proces van de ruimtelijke planvorming. Hierbij
wordt ervan uitgegaan dat de waterbeheerders vroegtijdig en actief worden betrokken bij het ontwikkelen van
ruimtelijke plannen.
De gemeente en het waterschap hanteren de landelijke Handreiking Watertoets 2 ‘Samenwerken aan water in
ruimtelijke plannen’ als basis. In deze handreiking staat vermeld op welke plannen de watertoets van toepassing
is. Daarnaast staat per specifieke ruimtelijke procedure aangegeven hoe de watertoets verloopt.
Ook op het bestemmingsplan Binnenstad dient de watertoets te worden toegepast. De waterbeheerders stellen
een zogenaamd wateradvies op. Het bestemmingsplan geeft in de waterparagraaf aan hoe is omgegaan met dit
advies. Bij de goedkeuring van het plan door de provincie weegt de provincie integraal af of de gemaakte keuzen
in lijn zijn met het provinciaal beleid.
Het waterschap heeft een 'Handboek Watertoets' opgesteld, waarin richtlijnen voor het opstellen van en het
omgaan met de waterparagraaf worden gegeven.
Met dit handboek kan een RO-medewerker een indruk krijgen van de diverse waterhuishoudkundige aspecten die
een rol spelen bij de ruimtelijke ordening, maar ook van de criteria die het waterschap gebruikt bij het toetsen van
plannen.
Het handboek is uitdrukkelijk niet bedoeld om de informatie-uitwisseling met het waterschap te vervangen, maar
dient ter voorbereiding en verdieping. Er zal in het kader van de watertoets overleg worden gevoerd ten aanzien
van de uitgangspunten en ambities voor het watersysteem in de Binnenstad.
Binnen het plangebied aan de Hollandse IJssel is ook een Boringsvrije zone grondwaterwinningsgebied gelegen.
Voor de bodem ter plaatse van de boringsvrijezone grondwaterbeschermingsgebied gelden aanvullende regels
voor boorputten en grond- en funderingswerken.
Oppervlaktewatercompensatie
Ontwikkelingen betekenen een toename van het verhard oppervlak. Deze toename houdt op haar beurt een
versnelde afvoer in van het regenwater naar riolering en oppervlaktewater. Het rioolstelsel en de
waterhuishouding zijn niet berekend op nieuwe ontwikkelingen. Om de waterhuishouding niet te verslechteren
moet in geval van toename van het verhard oppervlak een compensatie plaatsvinden. Toename van de
verharding moet worden gecompenseerd met 10 % aan oppervlaktewater (bij een peilstijging van 30 cm). Op
deze manier wordt voldaan aan het standstill principe. Compenseren kan op verschillende manieren (op volgorde
van voorkeur):
1. Het hemelwater van het verhard oppervlak infiltreren in de bodem zoals doorlatende verharding,
infiltratievoorzieningen voor dakwater). Het onderzoeken naar de mogelijkheid van infiltratie vinden wij een reële
optie binnen het inrichtingsplan.
2. Het vasthouden van het hemelwater op het verharde oppervlak door toepassing van groene daken.
Toepassing van deze optie vraagt wellicht aanpassing van het ontwerp en de constructie van het gebouw.
3. Het uitbreiden van het oppervlaktewater. Om de extra hemelwaterafvoer op te vangen zal het huidige
oppervlaktewatersysteem vergroot moeten worden. Als regel wordt door het waterschap gesteld dat de grootte
van het extra oppervlaktewater 10% van het extra verharde oppervlak is. Aan het creëren van oppervlaktewater
zijn voorwaarden verbonden, zo moet het onder andere in verbinding staan met het bestaande
oppervlaktewatersysteem. Omdat het creëren van extra oppervlaktewater veelal in de openbare ruimte plaats
vindt, speelt de gemeente, als eigenaar van deze openbare ruimte, hierbij een leidende rol.
TO-7-545-es