11.Schuilstal_Drogendijk_Voorstel - gemeente Bernisse

Besluitvormend agendapunt: 11
Raadsvergadering d.d. 8 december 2009
Nr. R2009.088
Onderwerp:
Bouwaanvraag schuilstal aan
Drogendijk ongenummerd te Zuidland
Aan de Raad van de
gemeente Bernisse
Aanleiding
Eind 2005 heeft de heer Blom de gemeente verzocht om medewerking te verlenen aan de oprichting van
een schuilstal voor zijn hobbydieren aan de Drogendijk ong. te Zuidland. Eveneens eind 2005 heeft de
heer Blom een inspraakreactie ingediend tegen het voorontwerp bestemmingsplan “Buitengebied”,
waarbij is verzocht om een schuilstal op betreffende gronden mogelijk te maken. Zowel op het
principeverzoek als op de inspraakreactie is negatief gereageerd. De reden daarvoor was gelegen in het
feit dat oprichting van het bouwwerk op agrarische gronden (zonder een bouwvlak) in strijd is met het
provinciaal beleid. Dat beleid is immers gericht op het tegengaan van verstening van het buitengebied.
Op 7 juni 2008 heeft de heer Blom zijn verzoek herhaald. Daarnaast heeft hij op 14 juli 2008 een
zienswijze ingediend tegen het ontwerpbestemmingsplan “Buitengebied”. Aan beide verzoeken is geen
medewerking verleend. Het bestemmingsplan is door de raad op 25 november 2008 vastgesteld. De
Provincie heeft aan dit deel van het bestemmingsplan haar goedkeuring niet onthouden.
Eind oktober 2008 heeft de heer Blom een verzoek ingediend om een schuilstal op zijn woonperceel aan
de Drogendijk 12 te Zuidland op te mogen richten. Doordat dit verzoek niet binnen de gemeentelijke visie
past- het is immers in strijd met het bestemmingsplan ‘Dorpsgebied Zuidland’ en in strijd met het ‘Besluit
inzake het houden van hinderlijke of schadelijk dieren 2003’- is ook dit verzoek afgewezen.
Ondanks het afwijzend standpunt van het college, heeft de heer Blom op 13 juli 2009 een bouwaanvraag
ingediend voor het oprichten van een schuilgelegenheid voor dieren annex opslag van hooi en stro op het
perceel aan de Drogendijk ong. te Zuidland.
Opiniërende Behandeling
Tijdens uw vergadering van 13 oktober 2009 is door alle partijen, in meer of mindere mate, sympathie
geuit voor het initiatief van de heer Blom om een schuilstal te realiseren. In dat kader heeft u aangegeven
daarom juist niet in te stemmen met het voorstel van het college om te weigeren een projectbesluit te
nemen. Daarnaast is er geopperd dat er beleid ontwikkeld dient te worden voor schuilstallen in het
buitengebied. Daarbij zou aansluiting gezocht kunnen worden bij het beleid van de gemeenten Wijchen
en Nunspeet.
Door meerdere fracties is aangegeven dat het bouwplan van de heer Blom niet op beleid voor
schuilstallen dient te wachten. Daarbij zouden wel een aantal criteria dienen te worden geformuleerd
waaraan het plan van de heer Blom getoetst kan worden. Deze criteria zouden in een later stadium in het
schuilstallenbeleid kunnen worden opgenomen.
GEMEENTELIJK BELEID
Op 26 juni 2008 heeft u het bestemmingsplan “Buitengebied” vastgesteld. In dit bestemmingsplan is het
gemeentelijk beleid neergelegd. Dat beleid is er op gericht om het buitengebied open en landelijk te
houden. Bebouwing in het buitengebied wordt niet meer toegestaan dan noodzakelijk, bijvoorbeeld voor
agrarische bedrijfsvoering of voor (particuliere) bewoning. Deze bebouwing is meestal geclusterd rondom
een boerderij of woning en gelegen binnen de daarvoor bestemde bouwvlakken. Het gemeentelijk beleid
is er op gericht om losse bebouwing zoveel mogelijk te weren, waardoor het buitengebied zo veel
mogelijk gevrijwaard wordt van verstening, versnippering en verrommeling. Hierdoor behoudt het
buitengebied haar natuurlijke uitstraling.

De heer Blom heeft in het kader van de terinzagelegging van het ontwerpbestemmingsplan een
zienswijze ingediend. In deze zienswijze heeft hij (nagenoeg) dezelfde argumenten aangedragen voor het
oprichten van een schuilstal, als in zijn diverse eerdere verzoeken daartoe. Deze zienswijze is, wegens
strijd met het provinciale beleid (Nota Regels voor Ruimte) door u niet gehonoreerd. Gelet hierop, bent u
vervolgens voorgesteld om de bouwaanvraag van de heer Blom te weigeren. Desondanks heeft u
aangegeven positief te staan tegenover de plannen van initiatiefnemer en heeft u verzocht om toch te
kijken naar beleid van gemeenten Wijchen en Nunspeet.
Onderstaand wordt het schuilstallenbeleid van de gemeenten Wijchen en Nunspeet kort weergegeven
waarna ook het schuilstallenbeleid van de gemeente Bergen (L) wordt beschreven.
Beleid andere gemeenten
Gemeenten Wijchen en Nunspeet
Gemeente Wijchen heeft als eerste gemeente in Nederland in 2008 beleid vastgesteld voor schuilstallen
(Bijlage 1). Dat beleid is als uitgangspunt gehanteerd voor de Nunspeetse beleidsnotie welke in 2009 is
vastgesteld (Bijlage 2).
Beide beleidsnotities zijn nagenoeg eensluidend. Schuilstallen zijn toegestaan onder de volgende
voorwaarden:
- het moet gaan om huisvesting van hobbydieren van een particulier (geen bedrijfsmatige
activiteiten);
- er dient sprake te zijn van aantoonbare noodzakelijkheid en doelmatigheid van een schuilstal in
het kader van dierenwelzijn;
- indien er sprake is van hobbymatig houden van paarden, dienen deze paarden op een
soortgelijke wijze te grazen in een weiland zoals schapen en geiten. Het mag echter niet zo zijn
dat de complete structuur van het perceel verandert en dat er een soort minimanege ontstaat met
een rijbak, stapmolen, stro- en hooiopslag, parkeerplaats voor paardentrailer, e.d.;
- schuilstallen mogen enkel worden opgericht op percelen met de bestemming agrarisch gebied,
waarbij sprake moet zijn van een goede landschappelijke inpassing. Schuilstallen dienen aan de
randen van het perceel te worden gepositioneerd of in de hoek van een perceel (bij voorkeur
aansluitend bij bestaande opstanden) ja, mits principe;
- vestiging van schuilstallen op percelen met de bestemming agrarisch gebied met
landschapswaarden is slechts toegestaan als hierdoor de karakteristieke openheid niet in het
geding komt. Daarbij kan worden gedacht aan afstand tot bestaande agrarisch bedrijven,
landschappelijke inpassing, reeds vergunde schuilstallen in de nabijheid. nee, tenzij principe;
- het dient te gaan om solitair gelegen weilanden. Indien een weiland aansluit op het woonperceel
van de aanvrager, dient de schuilgelegenheid binnen het bouwperceel en binnen vigerende
bebouwingsvoorschriften te worden gerealiseerd;
- bebouwing is toegestaan tot een maximale oppervlakte van 30m 2 , een goothoogte van 2 meter
en een nokhoogte van 3 meter. Hiermee is zoveel mogelijk aangehaakt bij de regels van
vergunningsvrij bouwen;
- vereisten ten aanzien van materiaalgebruik: gepotdekselde houten gevelbekleding in een
bedekte kleur, schuine afdekking met een dakbedekking van bitummen singels, leitjes of donkere
dakpannen. Niet toegestaan zijn stalen (damwand) profielen, gemetselde of anderszins stenen
muren, kunststof of golfplaten.
Gemeente Nunspeet heeft haar beleid voor schuilstallen vertaald naar een paraplubestemmingsplan. Het
betreft een overkoepelend bestemmingsplan voor het bestemmingsplan Buitengebied en is geldig tot het
moment dat het gehele bestemmingsplan Buitengebied wordt herzien. Het parapluplan bevat een
ontheffingsregeling die het mogelijk maakt om onder voorwaarden een schuilstal toe te staan. De
voorwaarden zijn daarbij ontleend aan de door de raad vastgestelde beleidsnotitie. In het
bestemmingsplan wordt een ‘schuilgelegenheid’ omschreven als: “een gebouw dat uitsluitend dient voor
beschutting van dieren tegen weersinvloeden”. Verder wordt het strijdig gebruik nader gedefinieerd,
namelijk: “het gebruiken van de schuilgelegenheid of een gedeelte daarvan als voor opslag van
landbouwgereedschap en voertuigen, (bouw)materiaal, auto’s, of gebruik als (huishoudelijke) berging of
hobbyruimte”.
2

Gemeente Bergen
Naast gemeenten Wijchen en gemeente Nunspeet heeft ook de gemeente Bergen beleid vastgesteld
voor schuilgelegenheden t.b.v. het hobbymatig houden van dieren (Bijlage 3). Dat beleid wijkt enigszins
af van het beleid van eerdergenoemde gemeenten. Zo hanteert gemeente Bergen als leidraad onder
andere de grootte van de kavel voor de maximale oppervlakte dat voor schuilstallen is toegestaan. Als
ondergrens geldt een minimale oppervlakte van 2000m 2 per kavel. De reden voor het hanteren van deze
ondergrens, is het voorkomen van overvloed van bebouwing wat ten koste gaat van de ruimtelijke
kwaliteit van het buitengebied. Onder een ‘schuilgelegenheid’ wordt verstaan: “een overdekte ruimte, die
maximaal aan 3 zijden is omsloten door wanden, waarvan het/de betreffende dier(en)gebruik moet(en)
kunnen maken in geval van weidegang, met als doel bescherming tegen extreme weersomstandigheden
in zowel zomer als winter uit oogpunt van dierwelzijn en waarbij in en nabij de schuilgelegenheden geen
opslag is toegestaan”.
De aanvraag voor een schuilgelegenheid kan alleen worden ingediend door de eigenaar van de dieren
die van de schuilgelegenheid gebruik gaat maken en elke aanvrager mag maximaal 3
schuilgelegenheden creëren. Initiatiefnemer dient te onderbouwen dat bestaande of vrijkomende
agrarische bebouwing niet ingezet kan worden als schuilgelegenheid en dat de eigen bouwkavel niet
gebruik kan worden voor het realiseren van een schuilgelegenheid. De schuilgelegenheden dienen
dusdanig gesitueerd worden dat verrommeling van het buitengebied wordt tegengegaan. Dit betekent
concreet dat aansluiting gezocht dient te worden bij de bestaande bebouwing (clustering), bestaande
begroeiing of wegen en paden. Situering aan de zijkant van de kavel heeft de voorkeur boven een
centrale situering. Tot slot dienen de schuilgelegenheden landschappelijk te worden ingepast.
Zoals reeds eerder opgemerkt, heeft de gemeente Bergen de maximale oppervlakte van een
schuilgelegenheid in glijdende schaal gekoppeld aan de grootte van een kavel. Zo kan er bij een
kavelgrootte van 2000m 2 tot 5000m 2 een schuilgelegenheid van 18m 2 worden opgericht. Bij een
kavelgrootte van 5000m 2 tot 10.000m 2 mag dat max. 24m 2 zijn. Als een kavel groter is dan 10.000 maar
kleiner dan 20.000m 2 mag er een schuilstal van 27m 2 worden opgericht. Indien een kavel oppervlakte
heeft van 20.000m 2 of meer mag er een schuilgelegenheid van max. 36m 2 gerealiseerd worden. De
maximale hoogte van de schuilgelegenheid mag niet meer dan 3 meter bedragen. Het dak mag niet plat
worden afgedekt en moet een helling van minimaal 20˚ en maximaal 45˚ uitgevoerd worden in de vorm
van een lessenaarsdak of zadeldak.
Toepasbaarheid voor Bernisse
Hoewel het oprichten van schuilstallen niet binnen het vigerende beleid past, is er weldegelijk een aantal
overwegingen te noemen die pleiten voor het toelaten van schuilstallen in het buitengebied. Doordat er
steeds meer boeren hun bedrijf (moeten) beëindigen, verdwijnen ook steeds meer dieren uit het
buitengebied. Door het toelaten van schuilstallen in het buitengebied, wordt dat gebied aantrekkelijker
gemaakt en tevens wordt er toegekomen aan de wens van hobbyboeren om hun dieren een deugdelijk
onderdak te geven. Omdat een wildgroei aan stallen in het buitengebied niet wenselijk is, worden er
onderstaand de kaders aangegeven waarbinnen de ruimtelijke kwaliteit van het gebied gegarandeerd
wordt.
De door de drie gemeenten opgestelde beleidsstukken kunnen, in meer of mindere mate, als basis
worden gebruikt voor het beleid van de gemeente Bernisse. Vooruitlopend op dat beleid, kan er een
aantal randvoorwaarden worden genoemd waaraan het plan van de heer Blom en de eventuele
toekomstige (bouw)plannen getoetst kunnen worden.
Randvoorwaarden voor schuilstallen
Gelet op het onlangs vastgestelde beleid voor het buitengebied, dient er terughoudend te worden
omgegaan met het toelaten van schuilstallen. Daarbij kunnen, in aanmerking nemende het beleid van de
drie eerdergenoemde gemeenten, de volgende uitgangspunten worden gehanteerd:
1) onder schuilstal wordt, in aansluiting bij het beleid van de gemeente Bergen, verstaan: “een
overdekte ruimte, die maximaal aan 3 zijden is omsloten door wanden, waarvan het/de
betreffende dier(en)gebruik moet(en) kunnen maken in geval van weidegang, met als doel
bescherming tegen extreme weersomstandigheden in zowel zomer als winter uit oogpunt van
dierwelzijn en waarbij in en nabij de schuilgelegenheden geen opslag is toegestaan”;
3

2) het moet gaan om huisvesting van hobbydieren van een particulier (geen bedrijfsmatige
activiteiten);
3) indien er sprake is van hobbymatig houden van paarden, dienen deze paarden op een
soortgelijke wijze te grazen in een weiland zoals schapen en geiten dat doen. Het mag echter
niet zo zijn dat de complete structuur van het perceel verandert en dat er een soort mimimanege
ontstaat met een rijbak, stapmolen, stro- en hooiopslag, parkeerplaats voor paardentrailer, e.d.
4) schuilstallen mogen enkel worden opgericht op percelen met de bestemming (op gebiedsniveau):
‘Agrarisch gebied met waardevolle openheid (AO)’, waarbij sprake moet zijn van een goede
landschappelijke inpassing ja, mits principe;
5) Onder ‘goede landschappelijke inpassing ’ wordt in ieder geval begrepen dat de schuilstal
gepositioneerd dient te worden op een plaats die het beste tot zijn recht komt. Hierbij dient het in
ieder geval te gaan om de randen van het perceel of in de hoek van een perceel (bij voorkeur
aansluitend bij bestaande bossages, waterlopen of erfafscheidingen);
6) vestiging van schuilstallen op percelen met de bestemmingen (op gebiedsniveau): ‘Agrarisch
gebied met landschaps- en natuurwaarden (ALN)’ en ‘Gebied met natuurwaarden (N)’, is slechts
toegestaan als hierdoor de karakteristieke openheid niet in het geding komt. Daarbij kan worden
gedacht aan: afstand tot bestaande agrarisch bedrijven, landschappelijke inpassing en reeds
vergunde schuilstallen in de nabijheid. nee, tenzij principe;
7) schuilstallen dienen opgericht te worden op solitair gelegen weilanden. Indien een weiland
aansluit op het woonperceel van de aanvrager, dient de schuilgelegenheid binnen het
bouwperceel en binnen vigerende bebouwingsvoorschriften te worden gerealiseerd;
8) initiatiefnemer dient aan te tonen dat bestaande of vrijkomende agrarische bebouwing niet
ingezet kan worden als schuilgelegenheid en dat de eigen bouwkavel niet gebruikt kan worden
voor het realiseren van een schuilgelegenheid;
9) de maximale oppervlakte van een schuilgelegenheid is gekoppeld aan de grootte van een kavel.
Daarbij kan aansluiting worden gezocht met het beleid van de gemeente Bergen. De maximale
oppervlakte van een schuilgelegenheid mag niet meer bedragen dan in onderstaande tabel is
weergegeven;
Kavelgrootte
Maximale oppervlakte
2.000m 2 tot 5.000m 2 18m 2
5.000m 2 tot 10.000m 2 24m 2
10.000m 2 tot 20.000m 2 27m 2
20.000m 2 en meer 36m 2
10) de maximale hoogte van de schuilgelegenheid mag niet meer dan 3 meter bedragen. Het dak
mag niet plat worden afgedekt;
11) er mag geen binnen- en buitenopslag plaatsvinden.
Procedure
De vraag is nu: hoe nu verder? Allereerst dienen de hierboven genoemde randvoorwaarden opgenomen
en uitgewerkt te worden in een beleidsnotitie. Vervolgens dient deze beleidsnotitie haar juridische
vertaling te krijgen in een bestemmingsplan. Immers, het vergunnen van schuilstallen is enkel mogelijk
middels een nieuw bestemmingsplan of middels een partiële herziening van een bestemmingsplan.
Zolang het bestemmingsplan “Buitengebied” nog niet is herzien is een paraplubestemmingsplan de enige
mogelijkheid om de schuilstallen mogelijk te maken. Daarin kan een (binnenplanse)
ontheffingsmogelijkheid worden opgenomen waarbij het college, onder bepaalde voorwaarden, ontheffing
kan verlenen voor het oprichten van schuilstallen.
Zoals reeds eerder is opgemerkt past het oprichten van bouwwerken buiten de bouwvlakken niet binnen
het vigerende provinciale beleid (Nota Regels voor Ruimte). Het is eveneens strijdig met het nieuwe
provinciale beleid, zoals weergegeven in het ontwerp Provinciale Structuurvisie en het ontwerp
Provinciale Verordening. Hoewel de provincie op basis van de nieuwe Wet ruimtelijke ordening geen
goedkeuringsbevoegdheid meer heeft ten aanzien van nieuwe bestemmingsplannen, heeft zij nog
diverse mogelijkheden om toch in te grijpen in de gemeentelijke besluitvorming. Zo kan de provincie een
zienswijze indienen tegen het bestemmingsplan, een aanwijzing geven en een inpassingsplan opstellen
4

waarbij het bestemmingsplan wordt ‘overruled’. Gelet op vorenstaande, is dus instemming van de
provincie noodzakelijk om daadwerkelijk uitvoering te kunnen geven aan het gemeentelijk
schuilstallenbeleid.
Aan de provincie is de vraag voorgelegd of/ en onder welke voorwaarden zij in zouden kunnen stemmen
met het toelaten van schuilstallen in het buitengebied. Provincie heeft aangegeven dat de enige
mogelijkheid om medewerking te verkrijgen voor het schuilstallenbeleid is het indienen van een
zienswijze tegen de Provinciale Structuurvisie en de Provinciale Verordening. Beide eerdergenoemde
provinciale documenten worden op afzienbare termijn ter inzage gelegd. Daarbij is opgemerkt dat het
denkbaar is dat de provincie (na het indienen van zienswijze) in haar beleid aandacht zal besteden aan
het (beperkt) toelaten van schuilstallen. Het zal dan wel beperkt worden tot kleinschalige bouwwerken. Bij
het indienen van zienswijze kan dan worden verwezen naar de brief van de minister van LNV gericht aan
de Tweede Kamer d.d. 22 januari 2009, waarbij het volgende wordt aangegeven. “Het Rijk maakt
onderscheid in regels voor bouwen in het buitengebied t.a.v. woningen en niet-agrarische voorzieningen
en bedrijfsbebouwing en voor bebouwing die hoort bij de functies van het buitengebied, zoals de
landbouw. Schuilhutten vallen, volgens de minster, onder de regels van die laatste categorie (schuilhutten
zijn geen stallen). In alle gevallen is het beleid van het Rijk erop gericht nieuwe bebouwing zoveel
mogelijk te beperken en – indien aan de orde – te komen tot zorgvuldige inpassing in het landschap. Voor
agrarische bebouwing en ook voor schuilhutten is een goede inpassing in het landschap gewenst.
Tevens moet de voorziening passen bij het kleinschalige gebruik. Het is aan de provincie en de
gemeenten om hier verdere invulling aan te geven.” Verder geeft de minister aan het wenselijk te vinden
dat de gemeentes toezien op de ruimtelijke ordening vanuit hun goede kennis over de lokale situatie.
Daaronder valt ook het eventueel opnemen van de mogelijkheden voor schuilstallen.
KANTTEKENINGEN BIJ HET VERZOEK VAN DE HEER BLOM
Hoewel u heeft aangegeven zich te kunnen vinden in de plannen van de heer Blom, dient ons inziens
geen medewerking te worden verleend aan het bouwplan van de heer Blom. De redenen daarvoor zijn
meerledig.
1. Bestemmingsplan “Buitengebied”
Op 26 juni 2008 heeft u het bestemmingsplan “Buitengebied” vastgesteld. De heer Blom heeft in het
kader van de terinzagelegging van het ontwerpbestemmingsplan een zienswijze ingediend. Deze
zienswijze is, wegens strijd met het provinciale beleid (Nota Regels voor Ruimte) door u unaniem
afgewezen. Daarnaast is de door u in vergadering van oktober ingenomen standpunt niet consistent met
het door het college gevoerde beleid. Immers, in de zienswijze van de heer Blom worden (nagenoeg)
dezelfde argumenten aangedragen voor het oprichten van een schuilstal, als in de diverse door het
college afgewezen verzoeken daartoe. Gelet hierop, bent u vervolgens voorgesteld om de bouwaanvraag
van de heer Blom te weigeren.
2. Randvoorwaarden
Het plan van de heer Blom past niet binnen de eerdergenoemde randvoorwaarden die voor schuilstallen
worden voorgesteld. Daarnaast past het bouwplan niet binnen de kaders van het beleid van de andere
drie gemeenten. Immers, het door de heer Blom voorziene bouwwerk betreft geen schuilstal, maar een
volwaardige stal/gebouw met een oppervlakte van 54m 2 en ruim 5,2m hoogte. Daarnaast wenst de heer
Blom in de stal hooi en stro op te slaan. Dit is eveneens in strijd met de hierboven genoemde
uitgangspunten. Als bijlage 4 treft u de tekeningen aan behorende bij de bouwaanvraag.
3. Projectbesluit
Het verlenen van medewerking aan het bouwplan van de heer Blom betekent dat er ingestemd wordt met
het nemen van een projectbesluit. Het is niet wenselijk om deze procedure te doorlopen. Indien u besluit
om de projectbesluit-procedure op te starten, zal de initiatiefnemer voor kosten gesteld worden voor het
voeren van een projectbesluit-procedure (waarbij de kosten ervan even hoog zullen zijn als de kosten van
een bestemmingsplanprocedure) en vervolgens dient er binnen 1 jaar – eveneens op kosten van de
initiatiefnemer – een bestemmingsplanprocedure te worden doorlopen. Dit is, zowel voor initiatiefnemer
(dubbele kosten) als voor de gemeente (dubbele proceduregang) geen wenselijke scenario. Daarom is
het verstandig om eerst een paraplubestemmingsplan op te stellen waarin schuilstallen, onder
5

voorwaarden, mogelijk worden gemaakt. Daarna kan de heer Blom een nieuw verzoek indienen, dat
uiteraard binnen dat beleid past, waardoor de kosten voor het voeren van de ruimtelijke procedure – voor
de heer Blom – zeer beperkt blijven.
4. Precedentwerking/Gelijkheidsbeginsel
Het vergunnen van een stal zoals voorzien door de heer Blom schept precedentwerking voor alle
eventuele toekomstige verzoeken. Het zou van onbehoorlijk bestuur getuigen om ad hoc vergunning te
verlenen voor een stal van 54m 2 met een hoogte van meer dan 5m en vervolgens alle aanvragen te
toetsen aan het beleidsuitgangspunten. Daarbij dient in ogenschouw te worden genomen dat er niet zo
lang geleden een verzoek om oprichting van een schaapskooi, eveneens buiten het bouwvlak, is
afgewezen.
5. Paardenstalling
Gezien de omvang van het bouwwerk en gelet op de in de aanvraag bouwvergunning ingetekende
‘paardenluiken’, bestaat het gevaar dat er in de stal paarden gestald zullen worden van derden. Hierdoor
kan er geen sprake meer zijn van hobbymatig stallen van paarden en wordt er een soort minimanege
gecreëerd.
Beoogd effect
Opstellen van objectieve randvoorwaarden waarbinnen schuilstallen in het buitengebied worden
toegelaten. Weigeren om het projectbesluit te nemen ten behoeve van de oprichting van een schuilstal
aan de Drogendijk ong. te Zuidland.
Financiële gevolgen
Niet van toepassing.
Voorstel
In de toelichting hiervoor is uitvoerig ingegaan op de tijdens de opiniërende vergadering van 13 oktober
2009 gemaakte opmerkingen. Mede naar aanleiding van de bovenstaande aanvullende informatie
bestaat geen aanleiding om het oorspronkelijke voorstel aan te passen. Wel wordt het voorstel aangevuld
met de randvoorwaarden die als basis kunnen fungeren voor het te ontwikkelen schuilstallenbeleid.
U wordt voorgesteld om:
1. In te stemmen met de randvoorwaarden voor het schuilstallenbeleid en opdracht aan het college
te verlenen om dat beleid nader uit te werken.
2. Te weigeren een projectbesluit te nemen t.b.v. oprichting van een schuilstal aan de Drogendijk
ong. te Zuidland.
Abbenbroek, 24 november 2009
Burgemeester en wethouders van Bernisse,
De secretaris,
De burgemeester,
Drs. M.H.J. van Kruijsbergen
P.J. Bouvy-Koene
6