Eigentijds rapport - Faculteit Geowetenschappen - Universiteit Utrecht

minuut bij hoge transportsnelheden tot 30 minuten bij lage transportsnelheden, terwijl het aantal
vangste n tijdens een meting varieerde van 20 (bij hoge transportsnelheden) tot 2 (bij lage
transportsnelheden). Om te bepalen of de
meetwaarden verstoord zijn door sediment dat
opwoelde als de Delft Nile Sampler op de bodem
landde, zijn ook zogenaamde nulmetingen
uitgevoerd. Daarbij werd de Delft Nile Sampler 5
keer achter elkaar vlug op de bodem gezet en
weer opgehaald, waarna het volume sediment in
het vangnetje gemeten is.
Per meetloc atie en meetdag zijn drie
bulkmonsters van 1 liter genomen uit de totale
hoeveelheid sediment die werd verzameld tijdens
de afzonderlijke vangsten. Van deze
bulkmonsters
is in het Fysisch Geografisch
vangnetje
Laboratorium van de Universiteit Utrecht de
korrelgrootteverdeling bepaald met behulp van
vangmond
zeefanalyse. Hiervoor is door Rijkswaterstaat
RIZA een aparte opdracht verstrekt (nrs. Foto 2 De Delft Nile Sampler in actie op de
8041388, 8041672).
IJsselkop (foto: Bolwidt, RIZA).
3.2.3 Data-inspectie en berekening van het totaal transport
Eerst zijn de volumes sediment van de afzonderlijke vangsten omgerekend naar
bodemtransporten:
q
bvangst ,
= V 1 3600⋅
24
Δ tB1.00
0.000
Waarbij q b,vangst het instantane bodemtransport per meter breedte [m 2 /dag], V het volume
sediment in het vangnetje [ml], Δt de tijdsperiode waarin de Delft Nile Sampler op de bodem stond
[s] en B de breedte van de vangmond [0.098 m].
Voor elke meetlocatie is vervolgens de frequentieverdeling 12
van de gemeten transporten opgesteld. Een voorbeeld is
weergegeven in figuur 17. Vrijwel alle frequentieverdelingen
8
hadden een rechts-asymmetrische vorm met veel lage
transporten en sporadisch een hoog transport. Het is mogelijk
dat deze hoge transportwaarden het gevolg zijn van het 4
opwoelen of meescheppen van bodemmateriaal tijdens het
landen of ophalen van de Delft Nile Sampler. Waarschijnlijk is 0
dit echter niet. De frequentieverdelingen van de gemeten
1 3 5 7 9 11 13
bodemtransporten komen namelijk sterk overeen met de
theoretische frequentieverdeling voor bodemtransport van
Bodemtransport (m 2 /dag)
Hamamori (1962, zie bijlage 7). Deze theoretische
Figuur 17 Frequentieverdeling van
frequentieverdeling gaat ervan uit dat het bodemtransport
de gemeten transporten
plaatsvindt door kleine secundaire duintjes die over de
(incl. poriën) op 29
loefzijde van de grotere duinen bewegen, iets wat op de
januari 2004, Pannerdensch
Kanaal km 878.0
IJsselkop inderdaad het geval was (zie §4.1.2-4.1.4).
De nulmetingen geven óók informatie over het al dan niet
meescheppen van bodemmateriaal tijdens het landen en ophalen van de Delft Nile Sampler. In
figuur 18 is het volume sediment gevangen tijdens een nulmeting (V 0 ) [ml] uitgezet tegen de
gemiddelde vangst op een meetlocatie (V gem ) [ml] per tijdseenheid Δt [s]. De meeste punten liggen
op een rechte lijn met als vergelijking:
V 0 = 14.71 V gem /Δt
De richtingcoëfficiënt heeft als eenheid ‘seconde’ en dient geïnterpreteerd te worden als de
gemiddelde tijd dat de Delft Nile Sampler tijdens een nulmeting op de grond stond. Deze bedroeg
dus blijkbaar 14.71 seconde (ofwel 5 maal 2.9 seconde), hetgeen heel realistisch is. Opvallend is
dat de regressielijn in figuur 18 recht door de oorsprong van de grafiek gaat, hetgeen betekent dat
de nulvangsten geen meegeschept bodemmateriaal bevatten. Als er namelijk bodemmateriaal zou
zijn meegeschept, zou de regressielijn niet door de oorsprong gaan, maar de verticale as snijden
Frequentie (-)
15