Bijzondere interventies aan het hart - Gezondheidsraad

Omdat geen verschil tussen de twee ‘device’-groepen werd gevonden, leek toevoeging
van een ICD aan CRT geen additioneel gunstig effect te hebben. In de
CRT mét ICD groep bleek echter wel een significant effect op de mortaliteit (een
reductie met 36 procent), terwijl dat effect in de CRT-alleen groep niet-significant
was (reductie met 20 procent, p=0.06). De COMPANION studie lijkt
daarom de resultaten van MADIT II en SCDHefT te ondersteunen omdat een
totale vermindering met 27 procent van de kans op overlijden werd gevonden in
de groep patiënten met ischemische cardiomyopathie, en een nog sterkere vermindering
met 50 procent in patiënten met een niet-ischemische cardiomyopathie.
Opgemerkt moet echter worden dat de COMPANION trial niet was
ontworpen om een specifiek verschil tussen de met CRT-alleen en de met CRT
plus defibrillator behandelde patiënten aan te tonen. De sterftereductie in de
CRT+ICD groep was overigens vrijwel gelijk aan die bereikt met alleen een
CRT-pacemaker in de CARE-HF studies (Bri04, Cle05). Aanvullend onderzoek
zal dus de definitieve plaats van CRT-ICD therapie moeten bepalen. Ook bepaling
van de rol van CRT in patiënten met minder ernstig hartfalen vergt nader
onderzoek.
Stand van wetenschap ICD en CRT therapie 283