Publication ( PDF , 981.92 KB ) - Gezondheidsraad

imago moet bestreden worden. Aangezien steeds meer slechthorende
kinderen naar het reguliere onderwijs gaan, zou dit type voorlichting
kunnen helpen de acceptatie van deze kinderen te vergroten. Ook voor de
acceptatie van slechthorende ouderen zou dit soort voorlichting nuttig
kunnen zijn. Men zou kunnen wijzen op duidelijker spreken, aankijken,
voorkomen van te veel achtergrondgeluid en voldoende licht. Niet alleen
voor de acceptatie is publieksvoorlichting van belang, ook voor de
bewustwording van het probleem en de (grote) gevolgen ervan. Mogelijk
kan deze bewustwording ertoe bijdragen dat men eerder een arts,
audioloog of audicien raadpleegt.
In de huisartsenopleiding zou veel meer aandacht moeten worden besteed
aan slechthorendheid om ervoor te zorgen dat men het euvel niet afdoet
met een “het hoort bij de leeftijd”, maar dat men actief en correct
doorverwijst. Ook binnen de arbo-setting zouden artsen veel meer alert
moeten zijn op slechthorendheid als eigenlijke oorzaak van veel psychisch
leed en stress. Voorlichting en onderwijs kan hierbij helpen.
De bejegening en communicatie van (medische) professionals met doven
en slechthorenden laat volgens de belangen- en ouderverengingen nogal
eens te wensen over. Juist voor deze mensen is een goede, correcte
communicatie belangrijk.
Opleiding van epidemiologen, sociologen, (medisch) biologen, fysici en
artsen met specifieke expertise op het gebied van gehooronderzoek is van
cruciaal belang om het vakgebied in stand te houden en om te voldoen aan
de onderzoeksbehoeften. Voor de opleiding van klinisch onderzoekers zou
weer geïnvesteerd moeten worden in AGIKO’s.
- Preventie: preventie blijft belangrijk. Voorlichting alleen is echter niet
voldoende; m.n. bij jongeren is het de vraag of voorlichting de gewenste
effecten op het gedrag heeft. Afspraken met branches zijn dan ook zeer
belangrijk. Een cohort-onderzoek kan zinvolle informatie geven. Er bestaat
echter twijfel of de resultaten veel effect op het beleid ten aanzien van
slechthorendheid zullen hebben. Een screening zou wel de bevolking meer
bewust kunnen maken van slechthorendheid/doofheid.
- Screening van ouderen: over dit onderwerp is men verdeeld; sommigen
achten het wel zinvol, anderen niet. De laatsten zien meer in een algemene
heropvoeding van de maatschappij ten aanzien van het spreken met
slechthorenden (zie punt onderwijs en voorlichting).
- Diagnostiek en behandeling: voor veel aandoeningen is de diagnostiek nog
een moeilijke aangelegenheid, met als gevolg vertraging in behandeling en
begeleiding. Onderzoek naar de oorzaken en presentaties (symptomen,
klachten) van aandoeningen op dit gebied blijft derhalve nodig. In het
3