Bestemmingsplan Buitengebied, Herziening artikel 30 WRO - GISnet

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
plangebied is gerelateerd aan hydrologische gradiëntsituaties. In
mindere mate geldt dit ook voor diersoorten.
Al naar gelang het schaalniveau kunnen macro- en microgradiënten
onderscheiden worden. De belangrijkste macrogradiënten worden
gevormd door de overgangen van de hogere gronden, zoals het
zandgebied van Assen naar de beekdalen, zoals het Anreeperdiep,
Deurzerdiep en Loonerdiep. Hierbij is sprake van verschillende
overgangen:
- overgang zand-veen;
- overgang hoog-laag;
- overgang tussen inzijging en kwel.
Juist langs de beekdalranden vallen deze overgangen samen,
waardoor een mozaïekpatroon ontstaat. Met een mozaïekpatroon
wordt bedoeld dat bijvoorbeeld de overgang van hoog naar laag
kruislings verloopt op de overgang van zandgrond naar keileem.
Daardoor ontstaan bodemplekken met hoog en droog gelegen zand
naast laaggelegen en dus natter zand en hooggelegen plekken met
keileem en laaggelegen plekken met keileem. Elk van de vier situaties
kent zijn eigen begroeiing en daarmee samenhangend dierenleven.
Doordat dit alles op korte afstand van elkaar aanwezig is, biedt het
mogelijkheden aan kritische soorten die bijvoorbeeld op de ene plek
rusten, maar op de andere plek voedsel zoeken of eieren afzetten.
Kikkers die hun eieren afzetten in een dobbe (laag en nat), maar
overwinteren in een nabijgelegen houtwal (hoog en beschut), zijn
voorbeelden hiervan. In het plangebied zijn deze waardevolle
overgangen onder meer te vinden rond het Anreeperdiep ter hoogte
van de Israëlische begraafplaats. In dit gebied wisselen sloten met
waardevolle kwelvegetaties en drogere loofhoutstruwelen elkaar af.
Doordat in de natuur voor vrijwel elk natuurlijk milieu een
levensgemeenschap kan ontstaan, is een mozaïek behalve in de
abiotische omstandigheden ook in de vegetatie te herkennen. Zelfs in
landbouwgebieden verraadt de begroeiing van bermen en slootkanten
vaak nog de gradiënten.
Samenvallende gradiënten vergroten de natuurwaarden aanzienlijk.
De belangrijkste voorwaarde voor het voortbestaan van deze
gradiënten is het behoud of het herstel van de uitersten aan
weerszijden ervan.
Afzonderlijke microgradiënten zijn te kleinschalig om er maatregelen
op te kunnen afstemmen. Anders ligt het met concentraties van
microgradiënten zoals in beekdalen worden aangetroffen. In dit soort
microgradiëntrijke gebieden kunnen bijvoorbeeld ondoorlatende
potklei- en keileemlagen ondiep in het profiel voorkomen en grillige
patronen vertonen. Ook de dikte en de hoogteligging in het profiel
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
015.00.01.20.40.toe 46