Bestemmingsplan Buitengebied, Herziening artikel 30 WRO - GISnet

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
dat evenals Valkestijn deels ten noorden en deels ten zuiden van de
weg naar Rolde lag. In het gebied ten noorden van deze weg werd
een omvangrijk bos gerealiseerd met een stervormige lanenstructuur.
Door de aanleg van het landgoed werd de ligging van de
oorspronkelijke brink en van de oude essen grotendeels niet direct
herkenbaar. Rond 1900 zijn grote delen van de bossen van het
landgoed Amelte weer verdwenen. Het gebied heeft echter nog
steeds een landgoedkarakter door de met zware bomen omzoomde
lanen en de nieuwe bosaanplant die heeft plaatsgevonden.
Het voormalige landgoed Heidenheim ligt in het noordelijk deel van de
gemeente Assen, langs het Noord-Willemskanaal. Het landgoed en
het landhuis stammen uit 1883. Het landhuis en de verschillende
bijgebouwen zijn bewaard gebleven. Van het landgoed zelf is verder
weinig herkenbaar, met uitzondering van de oprijlaan.
Eindfase van escultuur
Vanaf 1800 voltrokken zich grote veranderingen in het
esdorpenlandschap. De toename van de bevolking maakte dat de
druk op de grond zeer groot werd. De goorns, essen en beekdalen
produceerden nauwelijks voldoende om de bevolking goed te kunnen
voeden. Daarom werd vanaf 1800 een begin gemaakt met het
ontginnen van de “woeste gronden”. In het begin betrof dit vooral het
ontginnen van hoogveencomplexen, dat naast brandstof, goede
landbouwgronden opleverde.
In de negentiende eeuw is de ontginning van het hoogveen ten
westen van Assen, het Kloosterveen, systematisch aangepakt.
De periode vanaf 1900 wordt gekenmerkt door het definitief verlaten
van de escultuur. Een belangrijke aanleiding was het feit dat, zij het
aanvankelijk nog aarzelend, de kunstmest zijn intrede deed. Hierdoor
kwam een einde aan het chronische mesttekort en kon op grote
schaal worden begonnen met het in cultuur brengen van de
uitgestrekte heidevelden. Hiermee kwam tevens een einde aan de
situatie van extreme voedselarmoede van de gronden op grotere
afstand van de dorpen.
De jonge veldontginningen kunnen in het algemeen gekarakteriseerd
worden als grote open, tamelijk kale landschappen. Het Zeijerveld,
zoals dat er tegenwoordig uitziet met wegbeplantingen en
ontginningsboerderijen, is een typisch voorbeeld van een jonge
veldontginning.
Landschappelijk gezien betekende de ontginning van de heidevelden
een grote verandering. Tot die tijd bestond het landschap uit relatief
kleine enclaves cultuurgrond in de onmiddellijke nabijheid van de
nederzettingen, te midden van uitgestrekte heidevelden. In Drenthe
bestond gemiddeld ruim 70% van de oppervlakte uit woeste grond,
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
015.00.01.20.40.toe 38