presentatie - vzw farmaka asbl

Plaats van de sartanen bij behandeling van hypertensie
Uit gerandomiseerde studies blijkt dat sartanen even effectief zijn als andere antihypertensiva
wat betreft het optreden van cardiovasculaire mortaliteit en morbiditeit.
Deze studies zijn uitgevoerd bij een geselecteerde populatie.
Er zijn geen studies die een sartaan vergelijken met een ACE-inhibitor.
Patiënten met linkerventrikelhypertrofie
In de LIFE-studie (Dahlöf 2002) werd losartan (50-100 mg/d) vergeleken met
atenolol (50-100 mg/d) bij 9193 patiënten met linkerventrikelhypertrofie op
ECG. Om een streefbloeddruk van 140/90 te behalen kon hydrochloorthiazide
en in 2e instantie evt. een ander antihypertensivum worden toegevoegd.
De bloeddrukdaling na een gemiddelde follow-up van 4,8 jaar was in beide
groepen vergelijkbaar (respectievelijke daling 30/17 mmHg in de losartangroep
en 29/17 in de atenololgroep). Het gecombineerde primaire eindpunt
(combinatie van CVA, myocardinfarct en cardiovasculaire mortaliteit) trad minder
op in de losartangroep dan in de atenololgroep (respectievelijk 11 en
13%; gecorrigeerde HR: 0,87; p=0,021). Er werd significant minder CVA vastgesteld
in de losartangroep dan in de atenololgroep (respectievelijk 5% vs.
7%; gecorrigeerde HR: 0,75; p=0,001). Er was significant minder "new onset"
diabetes in de losartangroep dan in de atenololgroep (respectievelijk 6% en
8%; gecorrigeerde HR: 0,75; p=0,001). Er was geen significant verschil tussen
de twee groepen wat betreft cardiovasculaire mortaliteit, myocardinfarct
en totale mortaliteit.
Plaats van de sartanen bij behandeling van hypertensie
Oktober 2004
˜ Fiche 3 ˜
Projekt
Farmaka