n tdoelige Dagen C. joh. Aievief

VIJFDE HOOFDSTUK.
SPAT ER OP WARINGHA GESCHIEDDE.
Vast overtuigd dat zijne landgenooten bezig waren,
eene roemrijke zege op de Hollanders te bevechten, bide
Feiko in vlie gende vaart de trappen af, zoodat hij bijna
ademloos beneden kwam. Haastig doorliep hij de gang
en trad gej aagd de kamer binnen, waar de beide kinderen
zich bevonden.
Met een gelaat bleek van angst en spanning over den
strijd, die op dit oogenblik gevoerd werd, zat de vrouw,
aan wie hij de wacht bij de kinderen had toevertrouwd,
naast het bed. Zoodra zij Feiko zoo driftig hoorde
binnenkomen, sprong zij van schrik op. Met gevouwen
handen trad zij op hem toe.
„O hemel," stamelde zij, „wat is er ? Komen de vijanden
nailer?"
„Wees gerust, goede vrouw," zeide Feiko, zich bedwingende
om de kinderen niet te wekken, „wees gerust, wij
winners. Die verwenschte Hollanders ..."
"Winners we?" riep de vrouw verbaasd uit ... „Maar
dat is haast niet mogelijk ..."