n tdoelige Dagen C. joh. Aievief

EEN VREESELIJKE NACHT. 71
machtige leger, de trots van Graaf Willem IV, werd
geheel vernietigd.
De storm had de schepen uit elkander gedreven en
verdeeld. De dappere Heer Jan van Beaumont was de
eerste, die voet aan wal zette ; zijn niet minder dappere
schildknaap Robert de Gluves was de tweede, doch zij
werden door slechts enkele honderden krijgers gevolgd.
De anderen dobberden nog op de ongewisse baren.
„Steekt eenige huizen in brand !" gebood de bevelhebber.
„Wellicht zullen dan de anderen trachten ook
hier to landen, en kan ons leger weder vereenigd worden."
Zijn bevel werd uitgevoerd, doch het had niet het
gewenschte gevolg, daar de schepen to ver uit elkander
gedreven waren, en de landing van het schitteren.de leger
dus slechts bij kleine gedeelten plaats had.
De Graaf landde niet ver van Stavoren, doch hij had
maar vierhonderd man onder zich.
„Laten wij nog eenigen tad wachten met den aanval,
genadige Heer ! Wellicht vinden we dan gelegenheid het
verstrooide leger to verzamelen. Een aanval met zoo weinig
mannen zou onze ondergang kunnen worden."
Aldus. was de raad van de Edellieden, die den Graaf
omringden. Doch de onstuimige en onbezonnen Willem
wilde van geen uitstel hooren.
„Voorwaarts !" gebood hij, „geen talmen! Ginds komen
de Friesche boeren. Slaat dood ! Slaat dood! Holland !
Holland!"
„Holland ! Holland!" klonk het donderend uit den mond
zijner volgelingen, en met onstuimige kracht viel men
op de slecht gewapende Friezen aan.