n tdoelige Dagen C. joh. Aievief

42 LOERENDE WOLVEN.
dat door den woesten rit en de ruwe behandeling Loch
al schuw geworden was, zoo opschrikte. Het gran rondom
was rood gekleurd van blood.
„Ha! Is dat de reden. ?" riep Heer Juw, terwijl hij zijne
oogen eene korte wijle liet ronddwalen. „Wacht, nu zie
ik het ; dit is de plaats, waar ik straks Jarich den Wolf
heb ontnaoet, dien schurk ! Ha, ik wou, dat ik hem hier
voor mij had ik ben nu juist in eene goede stemming,
om hem voor eeuwig het zwijgen op to leggen. Maar
wacht eens, wat bazelde hij straks ook weer van een
plannetje, dat hij had, om mij in korten tijd tot den rijksten
man van geheel Friesland to maken ? Ho boost! Ga
maar dozen kant op !"
Hij trok aan den teugel en reed met eon kleinen omweg
om de stoornis heen. Toen vervolgde hij stapvoets
den weg naar zijn kasteel. Hij dacht aan Jarich en aan
hetgeen doze gezegd had.
„Nu, als hij mij tot den rijksten man van Friesland
kan maken, heb ik er natuurlijk niets tegen. Laat hij zijne
beste pogingen dan maar in het work stellen," mompelde
Heer Juw met eon onaangenamen grijnslach.
„Ik kan geld genoeg gebruiken en heb waarlijk niet
gauw to veel, maar het zal wel weer eon plannetje wezen,
zooals dat alleen in het brein van een Jarich den Wolf
kan opkornen. Die schurk deinst voor niets terug, zelfs
niet voor den duivel in eigen persoon. Maar dat is mij
onverschillig. Als hij mij slechts geld bezorgt, kan het mij
minder schelen, hoe hij het machtig weet to worden. Mij
dunkt, het was het beste, als ik hem ging opzoeken. In
een half uur kan ik zijne hut bereiken, en bezoek zal