n tdoelige Dagen C. joh. Aievief

DE BEIDE BROEDERS. 33
schande. Willem IV is waarlijk geen man, die met zich
laat spotten."
,En toch hebt ge het dezen keer geheel mis, waarde
broeder," antwoordde Juw eenigszins spottend. „De dappere
en machtige Graaf durft ons niet aan, en denkt aan
geen inval. Hij weet zeer goed, hoe weinig vruchten de
vroegere oorlogen met Friesland aan. Holland hebben opgeleverd,
en dat het nog geen enkelen Graaf gelukt
is, ons te onderwerpen. Willem is wijzer dan zijne voorvaderen."
„Ge spreekt onzin, Juw," hernam Heer Bruno eenigszins
bits. „Hebben de Friezen dan niet altoos het onderspit
moeten delvers ?"
„Ja zeker, dat is waar, doch voor hoe langen tijd ?
Niet zoodra hadden de Hollanders ons den rug toeg ekeerd,
of wij wierpen het dwangjuk wederom af en stoorden
ons aan den Graaf noch aan zijne dienaren. Geloof
mij, Willem IV is wel wijzer. Hij zal ons wel met rust
laten.'
„'t Is mogelijk, doch ik geloof het niet. Graaf Willem
schijnt mij allerminst de man toe, die zich ongestraft
zal laten beleedigen door een hoopje Friezen. Ge weet
immers toch, hoe hij tot nog toe steeds op al zijne vijanden
heeft gezegevierd, en hoe hij zelfs den machtigen
Bisschop en diens Utrechtenaars allerdiepst heeft vern.ederd?
En meent ge nu waarlijk, dat hij ons ongestraft zijne
dienaren kwalijk zal laten bejegenen ? Geloof het toch
niet, Juw. Niet voor niet noemt hij zich zoo gaarne den
m achtigste aller Heeren en den meester aller soldaten.
a vrees, dat hij ons, Friezen, voorbeeldig zal straffen ..."
In woelige dagen. 3