n tdoelige Dagen C. joh. Aievief

BESLUIT. 227
gelukte het den Edelen Jan van Beaumont die verzoening
tot stand te brengen. Tegen een vast jaarlijksch inkomen
deed Margaretha onder het overhandigen van een stroohalm
nogmaals afstand van de regeering, n.adat Willem
haar eerst om vergiffenis had gevraagd.
Korten tijd daarna stierf de brave Jan van Beaumont,
en spoedig volgde Gravin Margaretha hem in den dood.
Zij overleed in 1355.
Wat Eelco en Sytske betreft, hun werden op bevel van
den Graaf alle goederen teruggegeven, die hun listiglijk
waren ontroofd. Met Feiko als slotbewaarder betrokken
zij het schoone kasteel Rozenstein, waar Sytske, door
Feiko's bemiddeling, eene opvoeding kreeg, hare adellijke afkomst
waardig. Zij groeide op tot eene lieftallige Jonkvrouw.
Eelco werd door den Graaf als schildknaap aangenomen,
waarop hij niet weinig trotsch was. Zijn.e tante en haar
noon Jan schonk hij een jaargeld waarvan zij onbezorgd
konden leven. Zij keerden naar Friesland terug.
Jarich werd door de vierschaar schuldig bevonden en
tot een smadelijken dood veroordeeld. Hij stierf door beulshanden.
Wel heeft Feiko, op Sytske's verzoek, nog pogingen
gedaan om Jel terug te vinden, die na Jarichs vlucht
spoorloos uit Haarlem verdwenen was, loch dat gelukte
hem niet, wat Sytske zeer speet. Zoo gaarne had zij de
vrouw, die zij zooveel jaren den moedernaam had gegeven,
een onbezorgden ouden dag geschonken. Zij dacht in haar
later leven nog dikwijls aan deze vrouw, die haar wel
ruw, maar nooit wreed of slecht behandeld had.
Wat waren later de eerzame poorters Wouters en Harm-