n tdoelige Dagen C. joh. Aievief

IN ' S VIJANDS HANDEN. 193
dan zullen we Bens nader kennis met elkander maken."
Eelco volgde den hoofdman in diens kamer, waar hem
een zetel werd aangeboden.
„Jij kunt paardrijden, zeide je immers ?"
„Ja, hoofdman."
„Ik hoop voor u, dat het waar is, want je zult al
spoedig op eene zware proef gesteld worden. Wij vertrekken
nog dezen dag naar Dordrecht."
„Naar Dordrecht ?" herhaalde Eelco verwonderd, daar
hij niet beter wist, of de Graaf zou nog eenige dagen
naar zijn jachtslot te Vogelenzang gaan.
„Ja, naar Dordrecht, en ik heb nog meer nieuws. We
zullen al spoedig met de Hoekschen op minder aangename
wijze kennis maken, want Vrouwe Margaretha is
met eene machtige vloot in aantocht. Vandaar ons spoedig
vertrek. Heb je nu nog lust, om onder de speerruiters
opgenomen te worden ? Je begrijpt zeker wel, dat ook
wij ten strijde moeten trekken, al is het dan ook niet
op een paard? De Graaf kan geen krijgers missen, begrijp
je."
„Niets liever dan dat, hoofdman !" riep Eelco vroolijk
uit,Te paard of te scheep, dat is mij hetzelfde !"
„Ik hoop, dat het je niet zal tegenvallen," hernam
Feiko lachend. „Dus je kunt vandaag nog mede uit-
trekken ?"
„Ik ben ten alien tijde bereid, hoofdman. Ili wensch
niets liever dan krijgsman te worden."
„Dat is dan afgesproken. Hoe heet je ?"
„Mijn naam is Eelco."
Verrast sprong Feiko op.
In wodige dagen.
13