n tdoelige Dagen C. joh. Aievief

1 86 NOGMAALS ONTSNAPT.
eeuige zijner ruiters te verzamelen. Spoedig was hij met
acht zwaar gewapende mannen op weg naar Jarichs
woning.
Daar gekomen vonden zij de deur gesloten en alles
reeds in diepe rust.
„We zullen hem wekken !" riep de hoofdman. „Vier
mannen met getrokken zwaard bewaken de uitgangen van
de woning, en de andere vier vergezellen mij naar binnen."
Toen sloeg hij met zijne vuist tegen de deur, ten einde
de bewoners te doen ontwaken, maar blijkbaar werd
Jarich niet door een verontrust geweten uit den slaap
gehouden, want er volgde niet het minste antwoord op
deze daad.
„Dan zullen we het nog eens overdoen, en nu een
weinigje harder," riep Feiko, terwijl hij met het gevest
van zijn zwaard zoo hevig op de deur bonsde, dat de
ruitjes er van rinkelden.
„Als hij nu niet wakker wordt, zal hij wel nooit
weer ontwaken," zeide een der ruiters, een grappenmaker,
op zoo plechtigen toon, dat alien in lachen
uitbarstten.
„Ha, daar hoor ik al jets !" riep Feiko uit. „Het huis
is dan toch nog niet uitgestorven."
„Wie daar ?" klonk het van binnen, en Feiko herkende
duidelijk Jarichs stem.
„Dat zult ge dadelijk zien !" riep Feiko. „Doe maar
eerst open. Wij komen uit naam van den Graaf !"
„Dat kan iedereen wel zeggen," bromde Jarich terug.
„Ik bedank er voor, om op bevel van den eersten den
besten de deur te openen. Begrepen ?"