n tdoelige Dagen C. joh. Aievief

1 78 NOGMAA LS ONTSNAPT.
bij mij komen halen. Is dat niet goed ? Ik woon op de
Groote Markt, bij den koopman Van der Molen ; weet
je dien te wonen?"
,Ja Heer, hoe laat mag ik dan komen?"
„Wanneer je wilt. Als ik soms niet thuis mocht zijn,
zullen ze u de pop wel geven. Goeden avond!"
Feiko keerde zich om en begaf zich stadwaarts, maar
nauwelijks had hij eenige schreden afgelegd, of hij stand
stil om te luisteren. Hij vreesde, dat Jarich het kind
zou straffen. Tot zijn genoegen bemerkte hij daarvan nets.
Hij hoorde alleen, dat zij beiden zich snel verwijderden.
Toen begaf hij zich met groote schreden stadwaarts. Zander
te letters op de feestvreugde, die alom heerschte,
sloeg hij de richting in naar het gebouw, waar Graaf
Willem voor dezen nacht zijn intrek had genomen, en
driftig liep hij de wachten voorbij, die de groote poort
bewaakten, om zich naar binnen te begeven. In het ruime
vertrek beyond zich een dienaar, die de grafelijke kleuren
droeg.
„Ha, zijt ge daar?" riep Feiko. „Wilt ge zoo goed zijn,
mij onmiddellijk bij den Genadigen Heer aan te dienen ?
Ili wensch hem te spreken over eene zeer gewichtige
zaak."
De dienaar boog.
„Ik wil u met genoegen aandienen, Heer," zeide hij,
,maar ik vrees, dat gij op een ongelegen tijd komt en
dat de Graaf u niet zal kunnen ontvangen. Er is een
renbode gekomen met zeer gewichtige tijdingen, en dadelijk
na diens vertrek heeft de Genadige Heer mij last
gegeven, de Heeren van Arkel en van Egmond te ont-