n tdoelige Dagen C. joh. Aievief

TIENDE HOOFDSTUK.
NOGMAALS ONTSNAPT.
Het was een paar urea nadat Eelco van Sytske afscheid
had genomen, dat een man langzaam het Buiten-Spaarne
opwandelde, in wien wij niettegenstaande de invallende
schemering gemakkelijk den hoofdman der speerruiters
kunnen herkennen. Schijnbaar liep hij daar zonder een
bepaald doel road, want al zijne bewegingen verrieden
in hem den wandelaar, die zich na een drukken dienstdag
verlustigde in den schooners avond, en die bij voorkeur
de feestelijke drukte in de stad den rug had toegekeerd,
om hier in stilte te kunnen genieten.
Toch zou een zeer opmerkzaam toeschouwer spoedig
bemerkt hebben, dat neer Feiko, zooals de Graaf hem
dezen middag noemde, daar volstrekt Diet zonder doel
wandelde, want hoe meer hij het huisje van Jarich den
beul naderde, des te langzamer werden zijne bewegingen,
en zelfs verschool hij zich nu en dan tusschen het kreupelhout,
dat langs den weg groeide. Dat kon hij ook
zeer goed ongemerkt doen, want geen levende ziel bewoog
zich langs den weg, daar iedereen, zelfs Jarich,