n tdoelige Dagen C. joh. Aievief

164 EEN FEESTDAG MET VELE VERRASSINGEN.
huis binnen, om alles aan den meester en diens vrouw
te vertellen. lib was opgetogen van vreugde.
En de brave menschen, die hem nu zoovele jaren onder
hun dak hadden gehad, verheugden zich met hem, hoeveel
leed het hun ook deed, dat de jongen, dien zij
hartelijk lief gekregen hadden, voor goed van hen zou
heengaan. Maar zij moesten erkennen, dat het tot Eelco's
bestwil was, vooral nu hij in den jongen Graaf zulk
een machtigen beschermer gevonden had. Ongetwijfeld
kwam hij daardoor in de gelegenheid, om het nog eens
ver te brengen in de wereld ; misschien werd hij zelfs nog
wel eenmaal hoofdman.
„En een meubelmaker wordt hij toch nooit !" zeide
meester \Touters met een zucht tot zijne vrouw. „Nu,
beste jongen, 't is wel een gelukkige dag voor je, dat
moet gezegd worden. Doch blijf nu niet langer hier om
onzentwil, want ik begrijp zeer goed, dat je graag
de stad weer in wilt, om naar de drukte te kijken.
Wij gaan toch ook eens de straat op, niet waar,
moeder ?"
Met een verheugd hart begaf Eelco zich weer naar
buiten, en het eerst richtte hij zijne schreden naar de
Groote Markt, waar het stadhuis stond, in de hoop dat
hij daar de speerruiters zou aantreffen. Hij Wilde zich
nog zoo graag eens verlustigen in den aanblik van dien
fieren stoet.
Op de Markt heerschte maar weinig drukte, en van de
speerruiters was daar niets te zien. Eelco zag alleen
een grooten troep tierende kinderen, die in een kring op
het midden van het plein stonden. Reeds maakte hij