n tdoelige Dagen C. joh. Aievief

EEN FEESTDAG MET VELE VERRASSINGEN. 161
delingen van zijn leerling, die zich gereed maakte om
zijn schot te doen.
Met zorg legde Eelco aan. Het was zijne bedoeling nu
niet den vogel, maar den paal vlak onder den pagegaai
te treffen. Aller oogen waren op den knaap gericht, en zelfs
de Graaf scheen zijn schot met groote belangstelling tegemoet
te zien, want hij was van zijn zetel opgestaan en
een paar schreden nader gekomen.
Daar snorde de pijl van den boog, — een gekraak
volgde, en met een zwaren dreun viel de houten romp
op den grond.
Een donderend gejuich steeg uit de dichte menschenmassa
omhoog. Overal klonk het : „Leve de schutterkoning !
Leve de jeugdige schutterkoning!"
Zijn naam ging van mond tot mond.
„Hoe heet die jongen ?" vroeg Jarich aan meester
Wouters.
„H-ij heet Eelco van de Kogge," was het antwoord.
Van alle kanten drong men op Eelco aan om hem de
hand te drukken, en de jonge schutterkoning was niet
weinig verlegen onder al die eerbewijzen.
En plotseling was het hem, of hij door den grond
heenzonk, want daar naderde de hoofdman der speerruiters,
om hem uit te noodigen voor den Graaf te verschij
n en .
Met knikkende knie8n voldeed Eelco aan dat bevel,
en zijn hart klopte hem bijna hoorbaar in de borst, toen
hij voor zijn gebieder verscheen. Hij durfde zijne oogen
niet opheffen, doch staarde verlegen voor zich op den
grond.
In woelige dagen. 11