n tdoelige Dagen C. joh. Aievief

158 EEN FEESTDAG MET VELE VERRASSINGEN.
„Ze zijn beide springlevend, Edele Heer !" antwoordde
Jarich sarrend, er zich weinig om bekommerende, dat
hij meer zeide, dan hij verantwoorden kon, want althans
van Eelco had hij nooit meer eenig spoor kunnen ontdekken.
En om Heer Juw maar vast de duimschroeven
aan te leggen, zooals hij zoo iets gewoon was te noemen,
liet hij er op volgen:
„Springlevend zeg ik, en zij verlangen met smart naar
het oogenblik, waarop zij hun braven oom Juw van Hellinga
in de liefdevolle armen kunnen vliegen. Dat zal een
aandoenlijk tooneel zijn, ha, ha, ha!"
„Waar bevinden zij zich?"
„Dat vertel ik UEd. later wel Bens, want deze plaats is
voor ons onderhoud niet bijzonder geschikt. a hoop weldra
de eer te hebben, den Edelen Heer van Rozenstein
een bezoek te brengen op zijn schoonen burcht. Uw dienaar,
Edele Heer !"
Met eene spottende buiging draaide Jarich zich om, en
verdween spoedig onder de dichte menigte.
Het ringrijden was afgeloopen, en men maakte zich
gereed om te beginnen met het gaaischieten.
Vol * vreugde over de onverwachte ontmoeting, die
Jarich een rijk verschiet opende, plaatste deze zich tusschen
de voorste rijen, om van het gaaischieten getuige
te zijn.
Het eerst schoot de schutterkoning van het vorige jaar,
en deze Wilde blijkbaar al het mogelijke doen om zijn
ouden roem te handhaven, want hij zocht zich eerst eene
plaats, waar hij geen last had van de zon, en besteedde
toen geruimen tijd aan het aanleggen, maar toen hij dan