n tdoelige Dagen C. joh. Aievief

EEN FEESTDAG MET VELE VERRASSINGEN. 157
„Maak u niet boos, Edele Heer Juw van Hellinga,
want dat baat u tegenover Jarich den Wolf toch niet,
zooals TIE. zich misschien nog wel zal herinneren. En
last uw zwaard maar bedaard in de scheede, want zooals
UE. ziet, voldoe ik aan uw bevel reeds met groote
stiptheid."
De Heer van Rozenstein trok de teugels aan en liet,
om Jarich eenigen schrik in te boezemen, zijn paard eene
steigerende beweging make n. Doch Jarich nam zich met
den grootsten eerbied de mu is van het hoofd en zeide
spottend :
„UE. heeft hier een schoon kasteel laten zetten, Heer
Juw. De kinderen van uw broeder zullen weldra in de
gelegenheid zijn uw goeden smaak te bewonderen, en
zij zullen reeds spoediger komen, dan gij denkt. Laat dat
maar aan Jarich den Wolf over!"
„Wat zegt gij ?" riep Heer Juw, want die was het
werkelijk, verschrikt uit, terwijl hij zijn paard weer tot
staan bracht.
„Ha, ha, ha!" lachte Jarich sarrend. „Ha, ha, ha !
Dacht ik het niet, dat ge wel een toontje lager zoudt
gaan zingen? TIE. schija nieuwsgierig te worden ?"
„Geen laffe praatjes verder, Jarich !" zeide Heer Juw
norsch, woedend als hij was over het feit, dat Jarich hem
herkend had. „Ge hebt gelijk : ik ben Heer Juw van
Hellinga, en ge zult zeker wel verheugd zijn mij te ontmoeten.
Dat genoegen is wederzijdsch, dat verzeker ik u.
Zeg me nu maar kort en goed, hoe de zaken staan, en
wat ge wilt. Dan is alles maar spoedig afgedaan. Leven
de kinderen nog ?"