n tdoelige Dagen C. joh. Aievief

142 HOE EELCO IN DE PERIKELEN GERAAKTE.
thans met groote schreden op de beide harnassen toe,
en plaatste hij zich vlak voor het omhulsel, dat Eelco
tot schuilplaats diende.
„Ziehier wat ik zoek, waarde m.eester,” sprak de hoofdman.
" Ooze Genadige Heer heeft van uwe groote bekwaamheden
als wapensmid gehoord, en wenscht zich een volledig
harnas door u te laten maken, doch het moet or
natuurlijk een zijn van de nieuwste vinding. Mij dunkt,
dit is al een zeer schoon stuk work."
Meester Harmsen kreeg eene kleur van vreugde bij
doze voor hem zoo vereerende tijding, en dadelijk begon
hij den vriendelijken hoofdman op de verschillende schoonheden
van zijn werk te wijzen.
Eelco zat natuurlijk in duizend nooden, en het verwonderde
hem, dat lib al niet ontdekt was. Het angstzweet
gutste hem nu letterlijk langs het lichaam. Ook
Jarich kwam naderbij om de bijzonderheden van het harnas
in oogenschouw te nemen.
„Dit is werkelijk een harnas van den allernieuwsten
vorm," zeide meester Harmsen, terwijl hij niet zonder
trotsch op zijne kunstvaardigheid den helm begon los
te maken. Nu was alle kans op redding voor Eelco voorbij,
en met schrik dacht hij er aan, hoe hardhandig de
gespierde smid was, indien de toorn zich van hem meester
maakte. Plotseling hief hij de beide gepantserde armen
smeekend op, en met eene bevende stem riep hij :
„O meester !"
Maar welk eene verbazende opschudding brachten dat
gebaar en die zacht uitgesproken woorden te weeg ! Indien
op datzelfde oogenblik de bliksem ware ingeslagen, zou