n tdoelige Dagen C. joh. Aievief

HOE EELCO IN DE PERIKELEN GERAAKTE. 137
diend, maar nog niemand heeft mij ooit van bedrog of
schelmerij kunnen beschuldigen. 1k durf zeggen, dat mijne
waar goed is, en indien ge mij niet vertrouwt, laat ik u
voile vrijheid om bij een ander te gaan koopen. Ik wensch
u een goeden middag !"
De beleedigde meester begaf zich bij die woorden naar
de deur en opende die om den bezoeker uit te laten, doch
deze, wel wetende dat hij nergens beter terecht kwam,
vond het wijs een toontje lager te zingen. Hij zeide daarom
vriendelijk :
„Och kom, meester, wat is dat nu ? Het ligt volstrekt
niet in mijne bedoeling om u te beleedigen, want het is
immers overbekend, dat Holland Been beteren wapensmid
heeft dan Gerrit Harmsen ? Wel, goede man, Haarlem
is immers trotsch op u. Komaan, vergeef mij, dat
ik mij een weinig onbedacht heb uitgedrukt, en laat mij
eens zien, welke zwaarden gij voorhanden hebt. Yoor de
betaling behoeft gij niet te vreezen, want gij weet, dat
ik de scherprechter van deze stad ben ?"
„Dat is mij bekend, Jarich. Wie zou dat niet wezen ?
Den stadsbeul kept immers iedereen ? Welnu, volg mij,
dan zal ik u mij n voorraad laten zien."
Blijkbaar met tegenzin opende de wapensmid de deur,
die naar het voorvertrek leidde, en het kostte hem
moeite om zijn afkeer voor den bezoeker te verbergen.
Het was dan ook een afschuwelijk wezen, dat hem naar
het andere vertrek volgde, wat den lezer niet zal verwonderen,
als hij verneemt, dat het dezelfde Jarich was,
die zulk eene lage rol in Friesland had gespeeld. Hij was
alleen wat beter gekleed dan Coen, wat hij als scherp-