n tdoelige Dagen C. joh. Aievief

132 HOE EELCO IN DE PERIKELEN GERAAKTE.
. Een oogenblik later reden de ruiters onder de nieuwsgierige
blikken der stedelingen naar het stadhuis. Eelco
volgde hen natuurlijk, want hij wilde graag van alles het
naadje van de kous weten, loch Coen hij al langer dan
een half uur gewacht had, zonder dat de hoofdman, die
bij den Schout was toegelaten, terugkwam, begon het
hem toch te vervelen. Hij besloot daarom naar de werkplaats
van Gerrit Harmsen, den wapensmid, te gaan. Weldra
trad hij daar den Winkel binnen, maar tot zijne groote
spijt trof hij daar noch den meester, noch een van diens gezellen
aan. De laatsten waren zeker ook de stad eens ingegaan
om de versieringen te bekijken, en de meester wapensmid
was in de woonkamer ; Eelco hoorde diens zware stem.
Hij was zeker in een levendig gesprek gewikkeld met
zijne vrouw, want geen van beiden had hem hooren binnenkomen.
Doelloos liep Eelco enkele seconden het vertrek op en
neer, nu eens dit, dan weder een ander voorwerp ter
hand nemende, om het een oogenblik later weder achteloos
neder te werpen. Met zijne gedachten was hij eigenlijk
bij de ruiters, die hij straks de stad had zien binnenkomen.
Ha, wat stonden die harnassen hen fraai, en welk een
krijgshaftig uiterlijk had die hoofdman. Zouden die malienkolders
even zoo geweest zijn als die, welke meester
Harmsen in het voorvertrek had staan? Dat moest hij
toch even gaan zien. Zacht deed hij de deur, die tot
dat vertrek toegang gaf, open, en zonder gedruisch trad
hij binnen.
Hij was hier eigenlijk op verboden terrein, want in
deze kamer bewaarde de meester al de schoone stukken,